02 sep De Japanse dolfijnenjacht in de Taiji baai

Elk jaar rond het begin van september start er in Japan een omstreden seizoen. Niet eentje gebonden aan het weer, maar aan de vangst van zeedieren. In dit geval het seizoen van de dolfijnenjacht. Deze is al jaren omstreden, en toch gaat Japan er – net als met de walvisjacht – elk jaar nog gewoon mee door. Ook dit jaar waait het stof weer op en is het populaire gespreksstof tijdens het nieuws en vele andere programma’s. Maar waar gaat het nou precies over?

Massale dolfijnenjacht

Dit ‘jachtseizoen’ duurt gemiddeld een half jaar en in die periode mogen er tot zo’n 1700 dolfijnen worden gedood. Dit gebeurd veelal rondom één plek; de inmiddels beruchte Taji baai. Deze baai kreeg in 2009 internationale aandacht na de release van de indrukwekkende documentaire The Cove.

In deze documentaire wordt goed in beeld gebracht hoe de bijzondere inham in de Taji baai wordt gebruikt voor het vangen van grote aantallen dolfijnen. De dolfijnen worden via boten opgejaagd richting de baai. Eenmaal daarbinnen komen ze er niet meer uit.

Vaak worden ze met hun staarten vastgebonden aan palen, of in netten gevangen om te voorkomen dat ze ontsnappen. Met honderden tegelijkertijd zitten deze dolfijnen soms dagenlang gevangen in de kleine, ondiepe baai. Als ze dit debacle al overleven wordt een deel van hen verkocht aan aquaria en waterparken in o.a. China, Taiwan, Egypte en een enkele keer ook aan de USA. De dolfijnen die niet worden verkocht worden, of overlijden worden uiteindelijk alsnog gedood en hun vlees verkocht.

En deze slachting gaat ook zeker niet diervriendelijk. Dit werd voorheen gedaan door de keel door snijden, iets dat nu officieel gezien illegaal is (maar nog steeds gebeurd). Meest voorkomende methode is echter het slaan/duwen van een grote metalen pin door de nek en rug van de dolfijn, precies door het spuitgat waarmee ze ademhalen.

Traditie als toverwoord

In een wereld waar dierenleed steeds meer onder de aandacht komt en waarbij er steeds meer initiatieven bedacht worden om dit te verminderen, of gewoon helemaal tegen te gaan (door bijvoorbeeld plant-based en/of vegan te leven), lijkt Japan standvastig te blijven in hun tradities.

Want net als met de walvisjacht is ook de jacht op de dolfijnen een eeuwenoud gebruik, en de gehele bestaansreden voor de dorpen rondom de Taji-baai. De dolfijnen die tijdens het seizoen gevangen en verkocht worden zorgen namelijk voor de financiële stabiliteit van de lokale economie.

Veel lokale bewoners en overheidsfunctionarissen beroepen zich dan ook continue op het feit dat ze in hun recht staan. Er zijn immers geen wetten die dit tegen gaan, en ook is de dolfijn geen beschermde diersoort. Volgens Japan moeten we hun “tradities eren zolang deze in lijn zijn met de (internationale) wetgeving”.

Tijden veranderen

En toch zie je ook daar dat tijden veranderen. De laatste jaren spreken steeds meer mensen zich uit tegen de dolfijnenjacht in Japan. Met name in 2014 en 2015 was er een grote impuls in het aantal activisten en spraken tal van beroemde mensen zich uit. Zelfs Yoko Ono, de vrouw van de overleden John Lennon sprak zich openlijk uit over de situatie. Iets wat ze zelden doet. Ook de internationale druk was in die periode erg hoog. Inmiddels lijkt de aandacht rondom dit onderwerp echter weer wat verzwakt te zijn en kan de jacht op dolfijnen wederom ongestoord doorgaan.

Hoe denk jij erover?

Wat zou volgens jullie een goede oplossing zijn? Helemaal afschaffen? Kleinschalig en symbolisch doen? Alleen nog maar vangen voor aquaria en niet meer voor vlees of andersom? Of zeg je nou laat ze maar lekker hun gang gaan, en focus in plaats daarvan op de ruim 10.000 dolfijnen die jaarlijks in Peru worden gedood? Laat maar weten in de comments hoe jij hierover denkt!

Mocht je overigens meer willen weten over niet alleen de dolfijnenjacht in de Taji baai maar wereldwijd? Dan is de indrukwekkende documentaire “The Cove” een goed startpunt.

Dit artikel – Dolfijnenjacht Taiji baai Japan – verscheen voor het eerst op 22 januari 2014 en is voor het laatst geüpdatet op 2 september 2019.