Foto van Keizer Akihito en Keizerin Michiko. Foto via WikiMedia.

Het einde van Keizer Akihito

Voor Nederland is het eigenlijk heel normaal. Als een vorst te oud wordt en/of er geen puf meer in heeft is het de beurt aan een zoon/dochter om het stokje over te nemen. Er volgt een abdicatie en de kroning van een nieuwe koning of koningin. Het hele land staat op zijn kop en er wordt even flink feest gevierd. Nu is de huidige keizer van Japan, keizer Akihito al op 82-jarige leeftijd. Hij heeft o.a. een hartoperatie en behandelingen gehad voor prostaatkanker.

Kortom; de goede man is op. Zijn gezondheid laat het niet meer toe om aan zijn verplichtingen te voldoen. En hij zelf is er eigenlijk ook wel klaar mee zoals hij eerder al eens aan heeft gegeven. Aftreden gaat in Japan echter niet zo makkelijk als hier.

Traditie boven alles

Het antwoord waarom dit nogal een moeilijke kwestie is, is eigenlijk heel simpel.  Het is geen traditie en het staat nu eenmaal in de wet! En we weten allemaal dat Japan een land van regels en tradities is. Wanneer zich dan een uitzonderlijke situatie voordoet zoals deze kan iets niet heel makkelijk omgezet worden, al helemaal niet omdat de wetgeving hierin zwaar telt.

Om dit te wijzigen moet men dus eerst langs de regering en premier Shinzo Abe. De premier staat bekend als een conservatief man, die eigenlijk gewoon wil dat de keizer tot zijn dood moet blijven zitten. De wereld staat dan ook op zijn kop als de keizer het volk voor slechts, de tweede keer, het volk aanspreekt en hen voorbereid op een rustig leven, zonder verplichtingen.

“Ik ben nu ouder dan 80 jaar en er zijn tijden dat ik belemmering voel door mijn fysieke conditie. In de laatste jaren heb ik teruggekeken (gereflecteerd) op mijn leven als keizer en aanschouw de rol en verplichtingen als keizer in de toekomst.”

Dit zijn de beginnende woorden van zijn 12 minuten durende speech. Een speech waarin hij zijn gedachten deelt met het volk, met de regering en met iedereen die meekijkt en luistert. Zijn gedachten zijn dat een symbool van het land, een keizer, zich in hoort te zetten voor zijn volk. Door het land hoort te reizen tot aan het kleinste eiland die tot het keizerlijk rijk behoort. Hij behoort respect te hebben voor als wat met het land te maken heeft en andersom.

Abdicatie, het verboden woord

Dit kan een gegeven zijn, maar ook een last. Want als een keizer overlijdt, volgt er een twee maanden lange periode van rouw met in dat jaar een tal van uitvaart evenementen waarbij mensen tot last gebracht worden. Niet alleen de naaste familie, maar ook mensen die achter de schermen werken. Is er niet een manier om dit te vermijden? Voor iedereen die het horen wilt, vraagt hij zijn gedachten te delen.  Het woord abdicatie, aftreden of opvolging komen niet te sprake. Dit mag ook niet, want ook dat staat in de wet. Maar iedereen weet waar Keizer Akihito echt op doelt.

Kort daarna volgt ook een korte reactie van premier Abe waarin hij verkondigd de woorden van de keizer serieus te nemen en zal kijken wat hij kan gaan doen. Dit was echter al in augustus 2016. Maandenlang bleef het stil rondom de abdicatie en ondanks vele positieve reacties van het gewone volk moest keizer Akihito blijven zitten. Zelfs toen meer dan 86% van de Japanse bevolking zeiden dat ze er vrede mee hadden gebeurde er niks.

Nieuwe traditie?

Tot januari 2017. Toen kwam de verkondiging dat er onderzocht werd of een eenmalige wet aangenomen kon worden die het mogelijk zou maken Keizer Akihito te laten aftreden, een wetsvoorstel dat uiteindelijk begin juni werd goedgekeurd en het einde van Keizer Akihito zal betekenen!

Bijna een jaar later komt zijn wens uit. Er is drie jaar de tijd voor Keizer Akihito om af te treden. Dit zal hoogstwaarschijnlijk gebeuren op 31 december 2018 of 1 januari 2019, wanneer hij 85 is. Dit maakt heb de tweede keizer in de gehele geschiedenis van Japan die levend ziet dat zijn zoon de loodzware taak zal overnemen. Een zeer passend “einde” van een zeer bijzondere en unieke keizer, die eigenlijk al vanaf zijn eerste levensjaren voor bijzondere momenten heeft gezorgd.

Het lijkt er echter op dat dit niet de enige bijzondere wijziging zal zijn voor het keizerlijk huis. Wanneer de (nu nog) kroonprins Naruhito straks de troon bestijgt heeft hij namelijk géén mannelijke erfgenamen en is de kans zeer klein dat deze er nog wel gaat komen. Waarom dit een probleem is? Alleen een man mag de troon erven, voor een vrouw is dit verboden.

Gebrek aan mannen

Al sinds 1965 zijn er geen jongens meer geboren in de 19-koppige keizerlijke familie, waarvan er 14 (!) vrouw zijn. Sowieso is het mannelijk nageslacht een groot probleem sinds steeds meer prinsessen trouwen met het “gewone volk” en hierdoor geen lid meer zijn van het keizerlijk huis. Alleen wanneer ze met iemand van adel of juist afkomst trouwen kunnen ze hun keizerlijke status behouden. Eenmaal verloren komt deze niet meer terug. Voorheen kwam dit zelden voor maar tegenwoordig kiezen steeds meer prinsessen voor een “normaal” leven.

vlnr staand: prinses Mako van Akishino, prinses Toshi no Miya (Aiko), prins Hisahito van Akishino en prinses Kako van Akishino vlnr zittend: kroonprinses Masako, kroonprins Naruhito, Keizer Akihito, Keizerin Michiko, prins Akishino en zijn vrouw prinses Kiko)
Vlnr staand: prinses Mako van Akishino, prinses Toshi no Miya (Aiko), prins Hisahito van Akishino en prinses Kako van Akishino. Vlnr zittend: kroonprinses Masako, kroonprins Naruhito, Keizer Akihito, Keizerin Michiko, prins Akishino en zijn vrouw prinses Kiko. Foto via MyNewRoyals.

Dit is bijvoorbeeld met voormalig prinses Sayaka ( prinses Nori) in 2004 gebeurd en gaat waarschijnlijk ook gebeuren met Prinses Mako, dochter van prins Akishino nu zij zich in de lente van 2017 heeft verloofd met Komuro Kei, een student aan de International Christian University, Tokyo. Hierdoor kunnen kinderen die zij baren geen aanspraak doen op de kroon, en blijft de troon dus zonder mannelijke erfgenaam.

Nog meer wetswijzigingen lijken dan ook niet onmogelijk te zijn maar dat is een zorg voor later. Voor nu mag Keizer Akihito zich gaan voorbereiden op een heerlijk rustig pensioen en zijn de zorgen voor een nieuwe generatie!

Hennie
hennie.kaoru.draaisma@gmail.com

Domo hajime mashite! Ik ben Hennie, een prettig gestoorde shinsengumi-tologist wiens hart verloren is aan Japan! Ruim 5 jaar heb ik in Japan gewoond en ik kom hier mijn verhalen met jullie delen!

Geen reactie's

Geef een reactie