Boek Review: Pindakaas en Sushi 2

Pindakaas en Sushi 2: Lekker leesvoer!

Pindakaas en Sushi 1 was het is het eerste boek in z’n soort: een roman die zich afspeelt op een Nederlandse anime conventie, een bijeenkomst voor liefhebbers van de Japanse tekenfilm, stripboek en game cultuur.

Op naar een avontuur

In Pindakaas en Sushi gaat de oer-Hollandse Marle samen met haar vrienden naar een anime conventie, waar de Japanse cultuur centraal staat. Deze aspirant journaliste heeft echter maar weinig op met de “vreemde” mensen die “verkleed” naar deze conventie gaan.

Ze is dan ook vastbesloten een smeuïg verhaal te schrijven over deze community van cosplayers en otaku’s. Dan ontmoet ze een mysterieuze ridder die haar een hele andere kant van de anime conventie laat zien! Zo plots als hij verscheen, zo plots is hij weer weg. Zal ze de ridder terugvinden voordat het weekend om is?

Van dit eerste deel hebben wij ontzettend genoten (lees hier de review) en we konden niet wachten op een volgend deel. Animecon 2015 kon dan ook niet snel genoeg komen want daar lanceerde Roderick op het grote podium dit kersverse deel!

In deel 2 zijn Marle, Joyce, Esther en Florian weer terug, en gaan ze ditmaal naar het Land van de Rijzende Zon: Japan! Zomerfestivals, Fuji, Comiket en kattencafé’s. Marle denkt het allemaal voor elkaar te hebben: een hechte band met Joyce en Esther, haar gevoelige vriendje Flo, en nu die droomreis. Het leven van een geek wordt niet veel beter, toch?

Eén voor één glijden haar zekerheden de afgrond in. De trip wordt een nachtmerrie van onmogelijke keuzes, jaloezie en de maskers die je draagt in het leven. Wat als je zelf de schurk van het verhaal blijkt te zijn?

Het was eigenlijk al meteen duidelijk dat deel 2 een andere toon zou hebben dan haar voorganger. Waar de romantiek en de kriebels van jonge liefde in deel 1 overheerste krijgen we nu te maken met relatieperikelen en het feit dat het echte leven soms wat anders gaat dan je zou denken… Dit weerhoudt Marle, haar vriendje Flo en de rest van hun vrienden er echter niet van vol enthousiasme een trip naar Japan te boeken om daar de tijd van hun leven tegemoet te gaan.

Japan in de focus

Doordat Marle en co in dit boek naar Japan gaan, en in het bijzonder Tokyo, was ik al meteen razend enthousiast. Ik bedoel maar, Japan? Sowieso al een pluspunt bij mij. Wel was ik een beetje huiverig naar de manier waarop het land beschreven zou gaan worden.

Nergens voor nodig want Roderick is niet alleen een begenadigd verteller maar ook zelf iemand met gevoel en passie voor het land. De manier waarop hij dan ook het “plaatje” schetst van de omgeving, de geuren, de kleuren, en alles wat er gebeurd en wat onze hoofdpersonen meemaken doet je echt even denken dat je zelf in Japan staat. Wel pikte ik her en der een kleine onwaarschijnlijkheid op maar ja dat komt waarschijnlijk omdat ik zelf nogal gepassioneerd (eigenlijk geobsedeerd) ben door Japan en haar cultuur.

Wel vind ik in dit deel de psychische problemen van Marle wat ongeloofwaardig worden, een “levendige fantasie” kun je het echt niet meer noemen. Het is mij gewoon niet duidelijk of we hier nou te maken hebben met iemand met échte pyshische problemen of dat er een bovennatuurlijk sausje over het boek is gegoten. Als dat laatste het geval is vind ik het niet helemaal gelukt want op mij komt het gewoon over alsof Marle toch een keer naar de dokter zou moeten… Wanneer je letterlijk spoken gaat zien lijkt me namelijk dat je jezelf gaat afvragen of er niet iets mis met is maar Marle lijkt het allemaal normaal te vinden. 

Overigens, wel een mooie gelegenheid om de Japanse mythologie erbij te halen maar de uitvoering ervan is wat mij betreft nét niet helemaal goed gelukt. 

Mentale problemen

Niet alleen Marle heeft overigens last van mentale issues, iedereen heeft zo zijn eigen (psychische) problemen die tegelijkertijd herkenbaar en soms teveel van het goede zijn. Voor mij had dit wat minder gemogen maar daartegenover staat wel dat het verfrissend is om een jeugdroman te lezen waarbij niet alles van een leien dakje gaat ondanks dat men op een droomreis gaat. Mede doordat de personen in het boek niet perfect zijn draagt dit bij aan de menselijkheid van het verhaal en krijgt het geheel de diepgang die deel 1 wat miste.

Het is een behoorlijke achtbaan aan gebeurtenissen en emoties waarbij je de ene keer de absolute hoogtepunten deelt met onze hoofdpersonen en het volgende moment op het puntje van je stoel moet doorlezen om te kijken hoe ze nu uit het dieptepunt gaan komen. Natuurlijk draait het niet alleen maar om de problemen maar ook om alle leuke en fantastische gebeurtenissen die de vrienden met elkaar mee maken. Het boek neemt je mee naar vele plekken in Japan (soms iets te snel en te veel achter elkaar) die je elke keer weer doen wensen dat ook jijzelf (weer) in Japan zou kunnen zijn. 

Daarbij maak je op een unieke manier kennis met enkele hoogtepunten uit de Japanse cultuur. Zo brengen we o.a. een bezoek aan een Japanse animeconventie, gaan we op reis met de shinkansen, en bezoeken we een traditionele Japanse matsuri, ofwel festival.

Op naar het volgende deel

We maken dus weer genoeg mee en krijgen onze hoofdpersonen ook genoeg te verduren, zowel positief als negatief. Hoe het afloopt gaan we natuurlijk niet verklappen maar het einde heeft een verrassende wending die je doet verlangen naar het volgende deel! We zullen echter nog wel even moeten wachten voor we weten wat er gaat gebeuren, het boek is namelijk nog niet af. Gelukkig laat Roderick door middel van onderstaande aantekening zien dat hij er al wel druk mee bezig is!

eaa624c8-2ee4-465d-b461-b7a6ee8218f1

En terwijl ik oprecht uitkijk naar het laatste deel in deze trilogie moet ik wel zeggen dat ik deel 2 in zijn geheel net ietsje minder sterk vond dan Roderick’s debut. Het was fijn dat de personages wat meer verdieping kregen maar de issues die ze hadden en sommige situaties waar ze in terecht kwamen vond ik af en toe iets teveel van het goede.

Ook had er van mij iets uitgebreider verteld mogen worden over de diverse activiteiten en culturele achtergronden van de plekken waar ze komen. Hierbij moet ik overigens wel zeggen dat ik dit moeilijk objectief kan beoordelen omdat ik zelf een “unieke” achtergrond heb met betrekking tot Japan.

Wat dat betreft heeft Roderick wel een mooie balans kunnen vinden in het vertellen van het verhaal en het laten zien van de cultuur en is het duidelijk dat hij zijn research goed gedaan heeft en heeft hij weer een uitermate vermakelijk boek weten neer te zetten!

Pindakaas en Sushi 2
7.5 / 10 Ons cijfer
Cover8
Schrijfstijl8
Verhaallijn7
Personages7

Zelf lezen? Bestel Pindakaas en Sushi dan nu via:
Joyce
desushitimes@gmail.com

Joyce is de oprichtster van The Sushi Times en schrijft inmiddels al bijna 10 jaar over alles dat te maken heeft met Japan. Verder is ze gek op anime, gaming, Pokémon, Animal Crossing en alles dat kawaii is. Daarnaast is ze ook een fanatieke Japanse hobby chef, wat tot uiting komt op ProefJapan.com!

Geen reactie's

Geef een reactie