Gujo-Hachiman: Pracht en praal in Gifu

Als er ruimte is, raad ik je zeker aan om ook de omgeving buiten de stad Gifu te bekijken. Het is zeker de moeite waard! Gujo-Hachiman is één van die plekken. Ik moet toegeven, het is niet de gemakkelijkste plek om te bereiken, maar wel een hele mooie! Je kan kijken of je een tour kan boeken in Gifu- stad of Nagoya.

Toch wil ik je aanraden om zelf via het internet een route met de trein uit te stippelen. Je komt namelijk langs een heleboel prachtige landschappen met de dieseltreintjes, en wij waren de enige buitenlandse passagiers. Dit gaf mij het gevoel alsof ik een zeer unieke omgeving ging bezoeken.

Gujo-Hachiman is een dorp wat voornamelijk bekend is onder de Japanners zelf. Je zal er meer Japanse toeristen tegenkomen, en maar een handjevol buitenlanders. Verwacht geen overschot aan toeristische faciliteiten. Echter biedt zowel Gujo- Hachiman als haar omgeving je genoeg om er een hele de dag te kunnen vertoeven.

Sterke stroming

In de zomer is één van meest prettige plekken in het dorp de Yoshida rivier. Deze rivier loopt recht door het dorp heen en zorgt voor een heerlijke verkoeling aan de voeten. Pootjebaden is toegestaan en op sommige plekken kun je zwemmen. Hou er wel rekening mee dat de rivier hier veel sterker is omdat je hoog in de bergen zit, dus hou jezelf, en andere in de gaten, ter preventie van een eventuele meesleur met de stroming.

Verder wordt er ook gevist in deze rivier (die later op de dag gefrituurd op een stokje in het dorp worden verkocht), waardoor het verstandig is om niet te dicht bij de vissers te gaan pootjebaden. Als je wilt, is het mogelijk om met een makkelijk te verkrijgen vergunning mee te vissen.

Als je gelukt hebt kan je in de zomer soms een aantal mensen (meestal jonge jongens) vanaf één van de hoge bruggen zien af duiken. Ik raad je echter af om dit niet zelf na te gaan doen. De bodem van de rivier ligt namelijk vol met grote keien, waardoor het lastig is om te bepalen waar je het beste kan landen.

Dansend door de straten

Vanaf midden juli tot ongeveer de eerste week van september vind er ook een heel uniek evenement plaats. In deze periode is het mogelijk om vanaf ’s avonds laat tot in de vroege uurtjes van de daaropvolgende ochtend, door de straten van het dorp te gaan dansen.

De Gujo Odori, zoals de festiviteit heet, begint rond 10 uur ’s avonds en kan zo doorgaan tot 5 á 6 uur de volgende ochtend! In het toeristen- informatie centrum zijn ook de hele nacht door oefenlessen te volgen zodat je niet onvoorbereid aan het dansen hoeft te beginnen.

Het dorp beweerd ook de bedenker te zijn van de plastic voedsel replica’s, die zowat in elke etalage bij een eetgelegenheid in Japan te vinden zijn. Het dorp geeft aan dat het haar nationaal product is, en dat 70% procent van alle verkochte replica’s in dit dorp worden gemaakt. Er zijn workshops aanwezig waarbij je zelf een eigen plastic sushi kan proberen te maken.

Zien, proeven, genieten!

Vind je het te heet om in de zomer naar Japan te gaan? Geen probleem. In de herfst kun je in Shirakawa genieten van het Doburoku Festival, waar een speciale sake uit de regio wordt geserveerd om je lekker warm te houden. Om een goede bodem te hebben voor een drankje kan je hier ook je eigen Soba noedels maken.

Aangezien een groot aantal huizen in het dorp op een bijzondere manier bedekt zijn met een rieten dak, veranderd dit dorp in de winter tot een heus winterwonderland. Vanwege de ligging in het binnenland, kan het er ook goed sneeuwen!

Dit is trouwens niet de enige plek voor winterplezier. Meer noordelijk in de prefectuur Gifu, rond en in de omgeving van Takasucho, zijn namelijk meerdere ski resorts aanwezig. De pistes zijn toegankelijk voor alle leeftijden en niveaus. Mocht je geen zin hebben in de kou, dan kan je in Gero beter gaan genieten in één van de beste Onsen in Japan. Hier worden in de lente en zomer ook Kabuki (Traditioneel Japan theater) optredens gegeven.

Voor de ontdekkers

Zoals je kan lezen biedt Gifu een zeer gevarieerde omgeving, waarin nog veel meer is te zien en te doen als dat ik hier kan aangeven. Ik snap dat voor vele buitenlanders die naar Japan komen, dit niet de eerste bestemmingskeuze zal zijn. Maar als je eens wat anders wilt zien dan een grote stad en houdt van een historierijke en natuurrijke omgeving, dan is Gifu een echte aanrader.

Coverfoto: Gujo-Hachiman. Foto door Isoyan. Via WikiMedia.
Dit artikel – Gujo-Hachiman: Pracht en praal in Gifu – verscheen voor het eerst op 1 februari 2018 en is voor het laatst geüpdatet op 1 februari 2020.

Kurimu
belle.fleurs@hotmail.com

Kurimu is een Japan cultuur- en subcultuur superfan. Kawaii-lover. Calpis-verslaafde. Echte ontdekker, eerlijk, en soms té nieuwsgierig. Vleugje ondeugend met een toefje dapper.

2 Reactie's
  • WizardOfOss
    Geplaatst op 21:59h, 06 februari Beantwoorden

    Helemaal mee eens!

    Ik heb Gujo vorig jaar ook bezocht, enigszins geïmproviseerd toen ik uit medische redenen een side-trip naar China had gecancelled en nog een bestemming tussen Takayama en Osaka zocht. Eerst nog een nachtje in Minokamo voor een dagtrip naar Mino-shi, ook aan diezelfde boemellijn. Ook leuk (en zo mogelijk nog traditioneler), alleen had ik de pech dat net op die dag zo’n beetje alles dicht was. Ook geen konbini’s, maar gelukkig toch nog één restaurantje dat nog wel open was. Waar ik de plaatselijke sushi-chef heb moeten beloven dit jaar terug te komen voor het Mino Matsuri. Een belofte die ik waarschijnlijk toch zal gaan breken….

    Maar goed, de volgende ochtend dus met het boemeltje naar Gujo. Helaas ligt het station wel een eind buiten het stadje, maar er reed ik meen twee keer per uur (maar niet afgestemd op de treintijden) een pendelbusje naar het centrum. Verder was alles prima te belopen. Wel even lastig dat er bij het station nul-komma-nul informatie in het Engels te vinden was, maar gelukkig kon de burgemeester(!) in zeer gebrekkig Engels me toch enigszins op weg helpen 🙂

    Helaas die eerste dag regen, regen en nog eens regen. Maar niet aanstellen, paraplu mee en gewoon lekker ronddwalen. Uiteraard ook imitatie-tempura maken, en ook het kasteeltje boven op de berg bezocht waar de flarden bewolking prachtig omheen hingen. En ’s avonds heerlijk gegeten, “mini kaiseki” met allemaal streekgerechten.

    De volgende dag gelukkig prachtig weer, maar wel de pech dat een museum dat ik nog had willen bezoeken gesloten bleek. Het Hakurankan-museum was gelukkig wel open, waar ik als westerling mooi kon proberen een Chinese schoolklas (dat zijn nog eens schoolreisjes….) mee te laten doen aan de Odori-dansoefeningen 🙂

    Dat viel overigen wel op: op een ouder Canadees echtpaar na geen westerlingen, wel heel veel Chinese toeristen, die met bussen tegelijk bij het Hakurankan arriveren, nog net even de souvenirwinkel meepikken, en binnen een half uurtje weer verdwenen waren.

    Ik was toch blij dat ik meer tijd had (ruim anderhalve dag), want het leukst is gewoon om lekker rond te dwalen door de straatjes en langs de riviertjes. Er zijn ook nog een paar mooie tempels waarvan eentje met een fraaie tuin om even lekker tot rust te komen. En uiteraard lekker eten….

    En dan aan het eind van de middag met de bus naar Gifu. De meeste highway bussen stoppen weliswaar direct bij de snelweg een aardig stuk buiten het stadje, maar een paar bussen per dag stoppen ook midden in het centrum, wel zo makkelijk.

    Al met al heb ook ik me er uitstekend vermaakt, dit was wel echt het ultieme cliché-Japan, op een goede manier. Toeristisch genoeg om niet “lastig” te zijn (dat was in het praktisch uitgestorven Mino-shi toch net even anders), maar ook afgelegen genoeg om daar niet aan ten onder te gaan.

    • Joyce
      Geplaatst op 19:15h, 18 februari Beantwoorden

      Klinkt als een mooi avontuur zeg! En een gesloten museum is niet erg, mooi excuus nog een keertje terug te gaan! Mocht je ooit overigens zin hebben om je verhalen met ons te delen door middel van een gastartikel, weet je ons te vinden 😉

Geef een reactie