Ontmoet Raquel
Hallo! Mijn naam is Raquel, 20+ jaar oud en een fulltime fangirl. Als ik niet een tijd aan het vergooien ben op het internet om al m’n fandoms bij te houden, doe ik graag alsof ik goed ben in games of kijk ik series. Boeken lezen vind ik ook erg fijn om te doen. Sommige boeken koop ik echter ook alleen omdat ik de kaft er erg mooi uit vind zien. Daarom heb ik ernstig last van “Tsundoku”: Books you buy but don’t read. Met mijn bloedgroep O ben ik erg zelfverzekerd maar dat bots vaak met mijn onzekerheid bij bepaalde dingen, wat ook weer te danken valt aan mijn bloedgroep.
Verder ben super geïnteresseerd in alles wat spooky en mysterieus is. Vandaar dat ik folklore en legendes echt geweldig vind. Films en series met vervloekte huizen en dergelijke, echt cheesy maar ik hou ervan! Helaas kan ik ook super lazy zijn (Stier), dus de hele dag samen met een vriendin in onze joggingbroek serie kijken vind ik prima!
Waar schrijf je over op The Sushi TImes?
Aangezien mijn interesse voor Japan en alles wat erbij hoort heel breed is, zal ik waarschijnlijk over van alles schrijven. De ene keer is het een game review, de andere keer is het een stukje voor Japanse folklore. Kortom, je weet niet wat er te wachten staat!
Hoe is je interesse voor Japan ontstaan?
Mijn interesse voor Japan is ontstaan toen ik rond m’n 13e in aanraking kwam met Japanse muziek, dat snel werd gevolgd door anime/manga. Ik vond vooral de taal het schrift heel fascinerend. In vergelijking met het alfabet was het hiragana en de kanji veel interessanter. “Dit voor mensen normaal zoals voor ons het alfabet normaal is ? ” zo zat ik te denken. Aangezien ik uit een familie kom met verschillende culturen, werd mijn aandacht ook snel naar de Japanse cultuur getrokken. Japan is namelijk meer dan otaku heaven. Mijn liefde en fascinatie voor het land is in de loop van de jaren alleen maar gegroeid, en ben daarom op m’n 17e ook de taal gaan studeren.
Wat vind je van de otaku cultuur?
Ik kijk anime als een hobby. Helaas is het wel wat minder geworden dan eerst door gebrek aan tijd. Toch kijk ik elk seizoen of er weer iets uitkomt dat me interesseert en dan probeer ik het ook te kijken. Als ik een anime echt leuk vind, dan doe ik dat ook wel! Manga’s koop ik alleen van anime die ik echt heel leuk vind. Op mijn Sailor Moon collectie ben dan ook erg trots. Vooral de special edition die een vriend van mij uit Japan heeft laten opsturen. Hij is bijna te mooi om te lezen!
Ik ben sinds kort begonnen met een figurine collectie, als ik het zo mag noemen. Het zijn eigenlijk alleen maar kleine nendroids of zelfs nog kleinere mini figurines. Die zet ik dan rond m’n manga’s neer om dan het otaku beeld helemaal perfect te maken. Ik zou graag van die “echte” grote figurines halen, maar helaas zit daar ook een duur prijskaartje aan.
Verder heb ik ook een paar keer gecosplayed. Ik zou het graag vaker doen, maar de conventies zijn meestal heel ver weg voor mij – aangezien ik vanuit het noorden moet komen. Dus dan ben ik lang onderweg, duur treinkaartje, ticket voor de conventie en dan moet ik ook nog een cosplay betalen. Als ik ga, dan moet ik in cosplay. Uiteindelijk is het me meestal toch te duur. Plus; ik kan nooit mensen vinden om met mij mee te gaan :”)
Wat vind je zo leuk aan Japan?
Het leukste aan Japan vind ik toch wel hun cultuur. Hun tradities en hun kijk op de wereld. Het is zo anders dan hier in het Westen. Het zet je wel aan het denken. Natuurlijk moeten we otaku kant van Japan ook niet vergeten, hoe moet ik anders aan alle m’n cute merchandise en hebbedingetjes komen?
Wat vind je het minst leuk aan Japan?
Ik vind hun school systeem erg streng, Kinderen worden van jongs af aan al gespressured om keihard te presteren zodat naar de beste school mogen. Soms begint het al met de basisschool. Dat vind ik vrij heftig, Voor mij moeten kinderen ook kind kunnen zijn. Er zijn natuurlijk ook uitzonderingen, maar in Japan geldt wel, als je later een goeie baan wilt, dan moet je zijn afgestudeerd op een top universiteit, en daar kom je alleen als je ook op een top middelbare school hebt gezeten.
Aansluitend hierop vind ik ook de werk mentaliteit in Japan erg extreem. Als werkgever leef je praktisch voor je baas en je bedrijf en bijna alles moet daarvoor wijken. De meeste mannen hebben daarom ook haast geen tijd voor hun gezin. Natuurlijk gebeurd dat ook wel hier in Nederland, maar hier kan en mag je meer van je baas en durf je dat ook te vragen, In Japan is dat ongehoord. Respect is alles.
Tenslotte, wil je nog iets delen met de lezers?
Bedankt voor het lezen van mijn introductie. Ik hoop dat jullie nu een beetje een beeld hebben van wie ik ben. Ik kijk ernaar uit om artikelen te schrijven en jullie reacties daarop! よろしく