Anohana: The Flower We Saw That Day anime review

Anime Review: Anohana – The Flower We Saw That Day

Ouder worden gaat vanzelf, en een met een beetje geluk draag je weinig lasten met je mee naarmate je ouder wordt. Of weet je hoe je de gebeurtenissen uit je verleden een plekje kunt geven. Maar wat als je het verleden niet los kan laten? Wat als je vol herinneringen en emoties zit die het je onmogelijk maken ouder te worden zonder schuldgevoel? Wat als je hele leven beheerst blijft worden door trauma?

Dit is het onderliggende thema van Anohana – The Flower We Saw That Day. Een zeer indrukwekkende anime over een groepje vrienden met een gedeeld trauma, waarmee ze op zeer onverwachte manier jaren later weer mee geconfronteerd worden.


Een laatste wens

Het is inmiddels vijf jaar geleden dat een meisje Menma plotseling kwam te overlijden. Zij maakte deel uit van een hechte vriendengroep, die na haar dood min of meer uit elkaar zijn gegroeid. Iedereen – Jintan, Asuru Yukiatsu, Tsuruko en Popo – heeft een geheel eigen weg in het leven gekozen en ze spreken elkaar nog maar nauwelijks.

Tot Jintan ze ineens weer bij elkaar probeert te brengen naar aanleiding van een wel heel bijzonder bezoek. De geest van Menma heeft hem gevonden en vraagt om zijn hulp! Ze heeft nog een laatste wens en wil de hulp van haar vrienden daarvoor inschakelen om eindelijk rust te vinden. Er is echter één probleempje, ze weet niet meer wat haar laatste wens is! Dat niet alleen Jintan weet niet eens zeker of hij wel echt de geest van Menma ziet of dat ze gewoon een illusie is…

Dramatiek van hoge klasse

Al vanaf het begin van de serie wordt de nadruk op flink wat drama gelegd! Alle hoofdpersonages hebben vrijwel een nieuwe persoonlijkheid gekregen ten opzichte van hun jeugdige varianten. Gevormd door hun verleden en de manier waarop ze hiermee om zijn gegaan zijn het volledig andere individuen geworden.

Ze kleden zich anders, gedragen zich anders, ze gaan elk naar een andere school. Ze zijn simpelweg niet meer de mensen die ze als kinderen waren en hebben ook hun eigen doelen in het leven. Het groepje en de hechte vriendschap die ze hadden is verleden tijd.  Ze allemaal weer samenbrengen is dan ook een stuk moeilijker dan Jintan had verwacht.

Dit zorgt voor een behoorlijk pittige klus, met name omdat Jintan niet bepaald veel aanzien geniet onder zijn oude vrienden. Hij staat bekend als een kluizenaar die contact schuwt en zich volledig terugtrekt in zijn eigen gamewereldje. Er wordt dan ook behoorlijk getwijfeld aan de geloofwaardigheid van zijn verhaal. Want Menma die ineens terug is als geest klinkt iedereen als kletskoek in de oren.

En toch duurt het niet lang voor ze overstag gaan. Menma kan namelijk nog behoorlijk wat invloed uitoefenen op de echte wereld. Ze wordt niet neergezet als een cliché spookje dat door muren kan vliegen. Zo kan ze objecten oppakken en gebruiken, en kan ze ook lichamelijk contact inzetten. Dit zorgt echter wel voor flink wat verwarring want Jintan blijft de enige die haar ook daadwerkelijk kan zien.

Zakdoekjes bij de hand?

Toch gaan de vrienden samen op pad om te achterhalen wat Menma’s laatste wens is. En hierbij worden we van begin tot eind meegenomen in een wilde emotionele achtbaan. Er zijn ontzettend veel momenten waarbij je een traantje zal moeten wegpinken. Want in in elke aflevering is er wel een mengeling tussen verdriet, boosheid, of juist vriendschap te zien. Zo gaan Jintan en Popo op bezoek bij Asuru en komen ze spullen tegen met nostalgische waarde die hun aan hun kindertijden doen denken, later gamen ze alsof de tijd heeft stilgestaan.

Maar op een gegeven moment zien we bijvoorbeeld ook de moeder van de overleden Menma. Zij koestert een behoorlijk wrok tegen de – inmiddels opgegroeide – vriendengroep. Háár Menma heeft immers nooit kunnen opgroeien. Die mogelijkheid is haar ontnomen en dat neemt de moeder de tieners zeer kwalijk.

De geloofwaardigheid

Al deze gebeurtenissen worden ontzettend goed neergezet. Je voelt gewoon de emoties van de personages. De pijn van gemis, de boosheid en wrok die gepaard kan gaan met een trauma, maar ook de tedere momenten van een vriendschap. Het zal voor een groot deel van de kijkers maar al te herkenbaar zijn. Dit komt ook doordat – naast de rode draad van Menma – er ook diverse subplots zijn toegevoegd die over het leven van de personages gaan. En voor een anime met slechts 11 episodes krijg je een heel goed beeld van wat er omgaat in de gedachtes van alle hoofdpersonages. Je krijgt de kans om met ze mee te leven.

Het is deze geloofwaardigheid die je volledig meenemen in het verhaal en je zelf ook overtuigen van de echtheid van Menma’s geest. Het samenspel tussen deze bijzondere personages en hun emoties zorgen ervoor dat dit één van de mooiste en meest indrukwekkende anime is die ik ooit heb gezien. Gedragen door de kracht van emotie en een unieke insteek op bekende thema’s zorgen voor een waar meesterwerk in deze serie.

Deze serie zelf ervaren? Anohana is op moment van schrijven ook beschikbaar op Netflix.

Anohana – The Flower We Saw That Day
8.4 / 10 Score
Verhaal9
Personages8
Animatie8
Soundtrack9
Plezierfactor8

Nog meer toffe anime, manga, games of Japanse cd’s vinden? Bekijk dan al onze reviews of lees alle overige anime en manga artikelen. Weten waar je anime kunt kijken? Lees dan hier onze tips voor het kijken van anime in Nederland. En ben je op zoek naar fysieke anime, manga, games, cd’s en merchandise van je favoriete franchises? Kijk dan op:

Bol.com logo
PlayAsia logo
CDJapan Logo
Michael
michaellogmans@gmail.com

Michael is een reviewer voor The Sushi Times en geeft dan ook zijn eigen view op anime en alles wat er bij komt kijken. Het is een hectisch leven maar hij komt dan helemaal tot rust als er anime aan staat. Heel toevallig want dat brengt dan weer inspiratie om hier blogs te schrijven.

Geen reactie's

Geef een reactie