Blog header anime review Twilight Q.

Twilight Q (Anime Review)

Het is binnenkort Halloween. Dat wordt griezelen! Het engste wat er zou kunnen gebeuren is dat je niet echt toekomt aan anime door drukte. Wat zou je dan toch kunnen kijken? Dan heb ik een mooie oplossing, OVA´s. Vaak kort en krachtig. Laten we terug gaan naar 1987, een anime genaamd Twilight Q wordt uitgebracht. De positie van regisseur werd o.a. gegeven aan Mamoru Oshii die later verantwoordelijk was voor Ghost In The Shell (1995).

Met de twee afleveringen die het met zich meebrengt wordt je meegenomen in mysterieuze en psychologische verhalen. Alsof je een goed boek voor je hebt, maar dat komt tot leven.

Welkom in de Twilight Zone: Twilight Q

Er zal waarschijnlijk niet gelijk bij iedereen een lampje gaan branden, maar je zal merken dat dit letterlijk een anime versie is van The Twilight Zone (1959). Een mateloos populaire serie van vroeger waarin je als kijker werd verrast met afleveringen die elk uniek waren met eigen werelden en personages.

Het format had je al echter vrijwel snel door: Een horror story waarbij iemand in de problemen komt wat meestal slecht afloopt. Desalniettemin, lekker gruwelen, huilen of lachen. Het zal je dan ook niet verbazen dat Twilight Q precies diezelfde kant op ging. Nou, een anime versie van een Amerikaans concept. Dat kan heel goed aflopen, of heel slecht. Laten we naar de eerste episode gaan.

Time Knot: Reflection – Een foto die nooit gemaakt is

Mayumi ontdekt tijdens het zwemmen een fotocamera. Men vind altijd wel aparte voorwerpen die verloren zijn geraakt, maar Mayumi is er van overtuigd dat deze camera iets geheimzinnigs heeft. Ondanks dat de camera misschien jarenlang in de zee is geweest, ontdekt ze dat er nog een polaroid filmrol in zit die heel is. Ze laat die ontwikkelen maar tot haar verbazing krijgt ze een foto te zien waar ze nogal van opkijkt.

Mayumi is namelijk samen met een jongen op die foto te zien. Ze begrijpt er niks van. Ze kent die jongen helemaal niet en die foto kwam uit de fotocamera die ze uit de zee heeft gehaald. Als ze de fotocamera laat onderzoeken blijkt dat er iets heel merkwaardigs aan de hand is.

Van de twee episodes is dit zogezegd de normaalste. Het is zeker geen eng verhaal met horror elementen maar het heeft duidelijk een heerlijk mysterieuze sfeer. Het fijne is dat de hoofdpersonages net zo veel weten als jij, de kijker: niks. Dat is ook gelijk de reden waarom deze episode zo lekker wegkijkt.

Hoewel Twilight Q duidelijk een unieke creatie wilt weergeven is dat niet direct terug te zien in deze eerste episode. Het verhaal, de diepgang en de connectie tussen de personages is om van te smullen. Qua beeld en sfeer kan dit helaas makkelijk verward worden met elk ander typische jaren 80 anime. Het is in ieder geval niet storend maar het valt wel op.

Buiten de mysterie om heeft het een heerlijk zomers gevoel! De personages zwemmen in de zee, er wordt ijs gegeten en je ziet een strand met op de achtergrond de zonsondergang. 

Maar we hebben het tenslotte wel over Twilight Q en als je de ware kracht van deze anime wilt beleven, dan is de tweede episode de ultieme beleving.

Mystery Article File 538 – Tussen vier muren

Het wordt wereldnieuws als er opeens een vliegtuig verdwijnt. Alle getuigen zeggen dat het vliegtuig opeens in een grote vis veranderd is. Een onderzoeker wringt zich in deze zaak en is op zoek naar het antwoord. Wanneer hij dichter bij het antwoord is krijgt hij te maken met een kind in een leegstaand appartement, hij komt er snel achter dat het vraagstuk niet enkel over het vliegtuig gaat.

Het is een vraag die speelt met zijn eigen bestaan, hij krijgt dan ook te maken met een antwoord waarbij zijn leven op zijn kop zal staan. Dat alles tussen vier muren waarin hij zijn monoloog doet

De ware aard van de anime

Gelijk in de eerste minuten merk je al dat dit een totaal andere uitstraling heeft dan episode 1. Het unieke gebruik van real-life zwart/wit polaroid foto’s die hier en daar monochroom gekleurd zijn heeft een toegevoegde waarde aan het duistere element.

Opvallend is ook dat op een paar shots na, alles in het donker afspeelt. Het zijn de kleine dingen die opvallen maar die toch zo bepalend zijn voor jouw beleving.

In de eerste tien minuten oogt het waarschijnlijk eerst heel saai. Het is goed om de kijker te laten verdiepen in het verhaal en de gedachtes van een personage, maar van een extreem lange monoloog wordt je niet echt bepaald geamuseerd. Dit kan gevaarlijk werken maar net op het moment waarbij je het zat begint te worden komt deze episode pas echt op gang. Je wordt als kijker beloond met puzzelstukjes die de mysterie ontrafelen.

In het begin zal je het dus vooral moeten doen met het visuele aspect, wat zeker het kijken waard is. De plottwist met een boodschap aan de kijker die heel stiekem aan het einde getoond wordt is geweldig. Als je die sterke laatste minuten vergelijkt met de eentonige sfeer die vooraf speelt, dan heb je alles al vergeven. Zo sterk is het.

Het speelt met je brein

Twilight Q is op het gebied van verhaallijnen heel sterk. Qua uitvoering valt het soms iets tegen maar het wordt altijd wel goed gemaakt met sterke dialogen of een goede plottwist. In deze serie wordt er echt met je brein gespeeld, mysterie en psychologie worden heel goed neergezet.

Het is niet zoals bij Neon Genesis Evangelion (1995) waarbij je zelfs aan het eind nog helemaal in de war bent, in dit geval kom je er met een goed gevoel mee weg. Niks is voorspelbaar, dus je zal echt verrast worden. Alhoewel je uiteraard eerst wel op je hoofd aan het krabben bent van de verwarrende elementen die op je af komen.

Een prima retro anime

De animatie is lekker vloeiend zo ver we gewend zijn van retro anime. De visualisatie is prachtig. Er zijn vele momenten die het waard zijn om op pauze te zetten en die te bewonderen. Het tussenhaakjes “ Camerawerk ” is zeer mooi uitgevoerd. Je ziet dat er veel gespeeld wordt met de positionering van de personages en met verschillende hoogtes. Zoals je iemand van boven of onder ziet.

De soundtrack is ook benoemingswaardig. Naast het feit dat elke episode een eigen set aan achtergrond muziek heeft, hebben ze ook een eigen ED/Ending Song. Dit versterkt het imago wat Twilight Q wilt brengen, dat de episodes los van elkaar staan en elk een unieke wereld hebben.

Het is geen 80s anime zonder dat er heftige synthesizers en synth-drums te horen zijn en die zijn hier weeral te horen. Maar ach, het klinkt goed en het wordt op prima momenten ingezet.

Dit verdient een spotlicht

We leven in een tijd waar anime tegenwoordig vlot moet zijn met veel actie, dat ga je zeker niet terug vinden in Twilight Q. In tegenstelling tot moderne anime zou dit als traag en saai beschouwd kunnen worden, maar het is zeker de moeite waard om te kijken. De basis tot iedere goede anime is dat het verhaal goed in elkaar zit, Twilight Q verdient het spotlicht op dat gebied.

Het is jammer dat deze serie nooit groot is geweest. Niet alleen in episode aantallen maar ook in populariteit. De twee episodes behaalde het succes niet waarop gehoopt was en vanwege de hoge kosten van de productie werden de geplande afleveringen geschrapt. Toch is het mooi dat we twee geslaagde episodes te zien kregen. Dus kijk maar uit deze Halloween, voor je het weet belandt je in Twilight Q!

Twilight Q
7.1 / 10 Score
Verhaal7
Personages7
Animatie7
Soundtrack6.5
Plezierfactor8

Nog meer toffe anime, manga, games of Japanse cd’s vinden? Bekijk dan al onze reviews of lees alle overige anime en manga artikelen. Weten waar je anime kunt kijken? Lees dan hier onze tips voor het kijken van anime in Nederland. En ben je op zoek naar fysieke anime, manga, games, cd’s en merchandise van je favoriete franchises? Kijk dan op:

Bol.com logo
PlayAsia logo
CDJapan Logo
Michael
michaellogmans@gmail.com

Michael is een reviewer voor The Sushi Times en geeft dan ook zijn eigen view op anime en alles wat er bij komt kijken. Het is een hectisch leven maar hij komt dan helemaal tot rust als er anime aan staat. Heel toevallig want dat brengt dan weer inspiratie om hier blogs te schrijven.

Geen reactie's

Geef een reactie