Byakkotai: Voor eer en vaderland

In Fukushima, ten noorden van het eiland Honshu, ligt een stad genaamd Aizu Wakamatsu. Een bijzondere stad, met een rijke geschiedenis. Het was op deze plek dat een enkele jaren durende burgeroorlog werd besloten. En de plek waar de samoeraiklasse werd afgeschaft. Maar wellicht een van de meest iconische gebeurtenissen waar deze stad bekend om staat is de tragische dood van 19 jonge soldaten, onderdeel van de Byakkotai, op de berg Iimori.

Mt. Iimori

Wanneer je in hartje Aizu Wakamatsu staat kun je niet heen om het Tsuruga Kasteel. Dit eeuwenoude kasteel (dat in 1965 herbouwd is) kijkt uit over de gehele omgeving, en in het bijzonder op Mt. Iimori. Een schitterend uitzicht, dat alleen maar geëvenaard wordt door het uitzicht vanaf Mt. Iimori zelf.

De klim naar de top van Mt. Iimori is een flinke, maar dat is het waard. Langs de route naar boven vind je tal van tempels, schrijnen, beelden, en prachtige uitzichten. En eenmaal boven kijk je uit over Aizu Wakamatsu en lijkt het grootste kasteel ineens erg klein. Vooral bij zonsondergang is het een adembenemend mooi plaatje. 

Dit prachtige plaatje zou helaas het laatste zijn dat een groep jonge jongens ooit zou zien. Op 8 oktober 1868 ontnamen deze 19 jongens zichzelf het leven, om het vaderland eer aan te doen.

Nisshinkan

Deze jongens, zonen van samoerai gingen van hun 10e levensjaar naar de Nisshinkan. Een school waar ze niet alleen alledaagse vakken zoals lezen en schrijven leerden, maar ook astronomie en natuurlijk niet te vergeten: vechtkunst.

Ze werden opgeleid in vechtsport, boogschieten maar ze leerden ook te zwemmen gekleed in uniform als voorbereiding op het slagveld. Alle lessen die ze later nodig zouden hebben op het strijdveld werd hen bijgebracht.

Heel belangrijk was ook te leren sterven voor eer en vaderland. Ze leerden over seppuku en hoe dit uitgevoerd moest worden. Een belangrijke les die ze later in de praktijk hebben moeten brengen.

Byakkotai

Ten tijde van deze tragedie was het noorden van Japan verwikkeld in een hevige burgeroorlog die al enkele jaren duurden. In het najaar van 1868 bereikte deze burgeroorlog ook Aizu Wakamatsu en dus maakt de stad zich op voor een stevig gevecht. Een ieder die wilde kon zich inschrijven bij het leger om deel te nemen aan deze gevechten. Zo ook de leerlingen van de samoerai school Nisshinkan.

Iedereen die zich aanmeldde voor de strijd werd ingedeeld in één van de vier divisies van Aizu Wakamatsu., vernoemd naar de 4 goden van de windrichtingen:

  • Suzakutai: Dit was de 1200 tellende elitegroep van 18 tot 35 jaar. 
  • Seiryuutai: Deze troep telde 900 man met de leeftijd van 36 tot 49 jaar. 
  • Genbutai: Deze troep diende als reserve troep en bevatte 400 man die ouder waren dan 50.
  • Byakkotai: Ook deze troep behoorden tot de reserves en meer dan 300 zonen van samoerai behoorden hiertoe. 

De jongens van de Nisshinkan werden toegewezen aan de Byakkotai. Vaak nog te jong of onervaren om onderdeel uit te maken van de echte troepen en dus onderdeel van de reserves, de byakkotai.

Seppuku

Wanneer de gevechten hevig losbarsten en Aizu Wakamatsu aangevallen wordt heerst er overal chaos. Gedurende de dag raakt een deel van de byakkotai divisie afgesplitst van de rest en moet op de vlucht slaan. Ze weten dankzij een onderwater gelopen tunnel te ontsnappen naar Mt. Iimori. De training aan de Nisshinkan om te zwemmen in uniform en harnas geeft ze de mogelijkheid weg te komen aan hun achtervolgers.

Maar wanneer ze vanaf Mt. Iimori hun geliefde stad bedekt zien in grote rookwolken staan slaat het verdriet toe. De stad staat in brand. Ze hebben verloren, hun vrienden en familie zijn waarschijnlijk al gedood of staan op het punt te sterven. Maar ze mogen dan wel verloren hebben, de vijand zal ze niet levend in handen krijgen! Te samen plegen ze seppuku. Een rituele manier van zelfdoding voor de samoeraiklasse , waarbij men hun eigen buiken openhaalt.

Overleven

Een onnodige opoffering, want hoewel de stad brandde, was de vijand nog niet binnengevallen. Sterker nog, ruim een maand hield de verdediging nog stand. Slechts één jonge soldaat overleefd zijn poging to seppuku.

De 14 jarige Sadakichi Iinuma overleefd het ternauwernood. Met zijn 14 jaar had hij eigenlijk nooit in het leger gekomen, maar tijdens de indiensttreding heeft hij gelogen. Dankzij dit leugentje om bestwil, is dit verhaal bekend geworden. Had hij het niet overleefd en worden verzorgd, had niemand geweten over de dappere dood van deze jonge groep soldaten.

Een tragedie die nu, eeuwen later, nog altijd tot de verbeelding spreekt.

Niet vergeten

Dit is nog altijd één van de meest iconische verhalen in Japan over jonge vaderlandsliefde en zelfopoffering. Maar ook buiten Japan heeft dit verhaal veel mensen geraakt. Zo worden er nog regelmatig eerbetonen gebracht aan Mt. Iimori, en zijn er ook enkele bijzondere figuren uit de geschiedenis geweest die monumenten hebben gedoneerd.

Benito Mussolini heeft bijvoorbeeld een zuil gedoneerd (die opgegraven is in pompeii). En doneerde de Duitse diplomaat Hasso von Etzdorf in 1935 een gedenkplaat met een hakenkruis. Deze is overigens uiteindelijk verwijderd door Amerikaanse soldaten vande bezettingsmacht en is na de Tweede Wereld Oorlog vervangen door een IJzeren Kruis.

Bronnen: 1, 2, 3, 4, 5, 6.

Hennie
hennie.kaoru.draaisma@gmail.com

Domo hajime mashite! Ik ben Hennie, een prettig gestoorde shinsengumi-tologist wiens hart verloren is aan Japan! Ruim 5 jaar heb ik in Japan gewoond en ik kom hier mijn verhalen met jullie delen!

2 Reactie's
  • Yvonne Schoutsen
    Geplaatst op 16:30h, 14 mei Beantwoorden

    Ik kende dit verhaal niet, dankjewel. En een vraag: wat is een shinsengumitologist?

    • Hennie
      Geplaatst op 12:32h, 25 mei Beantwoorden

      Graag gedaan! Een shinsengumitologist heb ik een soort van zelf gecreëerd. Een soort van gespecialiseerd in de Shinsengumi.

Geef een reactie