27 jan Game Review: Fire Emblem Fates

Ik ben niet opgegroeid met de Fire Emblem games. Fire Emblem: Awakening op de Nintendo 3DS was dan ook mijn eerste kennismaking met de Fire Emblem games, wat ik nog steeds een toffe game vind. Waarschijnlijk zullen nu een aantal grote Fire Emblem Fans even hun wenkbrauwen optrekken want het is algemeen bekend dat, volgens deze groep trouwe fans, Fire Emblem Awakening een zwakke titel is vanwege de makkelijke gameplay, een matig verhaal en een grote lading ‘waifu’ (mooie meisjes) fan-service. Met name deze groep is bang dat dat ook dit keer weer het geval is. Maar is deze angst terecht? En hoe is deze game voor mensen die de reeks niet kennen? Je leest het in de volgende review!

Nog altijd populair

Fire Emblem is een serie die nu al sinds 1990 bestaat en al vele titels rijk is. Alle games spelen zich af in een soort middeleeuwse setting met diverse partijen die de strijd met elkaar aan moeten gaan. Dit doe je door op een tactische manier je krachten in te zetten en slim met je resources (wapens, mensen, geld, etc.) om te gaan.

Het is dan ook geen hack ’n slasher waar je gewoon om je heen slaat, je moet hier echt wel even je koppie gebruiken en zit je gebonden aan rasters om je volgende zet te maken. Ook kennen alle games een sterk rpg-element met uiteenlopende characters met elk een eigen verhaal.

Verschillende versies

Fire Emblem Fates is de nieuwste game binnen de reeks en biedt je diverse speelmogelijkheden. Fire Emblem Fates kent namelijk drie versies: Birthright, Conquest en Revelation. In alle versies speel je als het hoofdpersonage Corrin, een prins(es) met de unieke gave in een draak te veranderen. Andere sleutelfiguren in het verhaal zijn Azura; een mysterieuze zangeres, Ryoma; de kroonprins van Hoshido, Xander; de kroonprins van Nohr en Garon; de koning van Nohr. Koning Garon wil Hoshido overnemen en zo over het hele continent heersen.

Het verhaal van elke versie begint als het ware pas bij chapter 6, waar Corrin een keuze moet maken voor welk land hij of zij wil vechten. Vanaf dat moment gaat elk verhaal een eigen kant op. De eerste 5 chapters zijn dus voor elke versie hetzelfde.

In Birthright help je Hoshido verdedigen. In Conquest assisteer je Nohr met hun invasie, en in Revelation kies je geen van beide. In deze review neem ik alleen de verhaallijnen van Birthright en Conquest mee, omdat de downloadbare Revelation versie naast een uniek verhaal en nieuwe maps weinig toevoegt aan de game als een geheel.

Verschil in gameplay

Niet alleen is de verhaallijn anders vanaf het moment dat je een keuze maakt, Birthright en Conquest kennen ook qua gameplay verschillen. Birthright neemt de structuur van Awakening over: op de wereldkaart kan je optionele vijanden vinden. Hierdoor kan je makkelijker aan geld en EXP komen, waardoor Birthright voor beginners beter geschikt is. De missies zijn over het algemeen makkelijker, met zwakkere vijanden en eenvoudige criteria om missies te voltooien, zoals de leider te verslaan of alle vijanden doden.

Conquest gaat juist voor de traditionele Fire Emblem structuur: geen wereldkaart, je gaat van missie naar missie. Hierdoor krijg je minder EXP en moet je beter met je geld omgaan. De criteria om missies te voltooien zijn gevarieerder en moeilijker, zoals het verdedigen van een bepaald personage voor een aantal beurten of Corrin naar het ontsnappingspunt toe brengen. 

Vijanden zijn sterker en beschikken over skills die het lastiger maken om te winnen. Voor de experts is Conquest dan ook het meest geschikt. Ook is het duidelijk traditioneel Fire Emblem: veel bekende wapens zoals zwaarden, bogen en bijlen en klassen zoals cavalier, zwaardvechter en generaal keren terug.

Niet alleen de structuur is anders, ook de personages, wapens en zelfs karakter klassen zijn totaal anders. Hoshido lijkt duidelijk op Japan in alles. Karakters dragen traditionele Japanse kledij, gebruiken wapens zoals katana’s, naginata’s en yumi’s, en ze kunnen klassen aannemen zoals ninja, samoerai en poppenspeler. Ook is er een knikje naar traditionele Japanse folklore: er is namelijk zelfs een vossengeest die zijn krachten leent aan Hoshido’s leger.

Gebrek aan diepgang

Jammer genoeg wordt het verhaal bij bij beide kanten nooit echt diepgaand. Het is niet slecht geschreven, maar er gebeurd gewoon weinig. Veel van het verhaal komt neer op ‘Oh, daar heb je ze weer, dat wordt knokken.’

Het verhaal kent wel zijn interessante momenten, maar veel clichés worden weer uit de kast getrokken en het is redelijk voorspelbaar. Toch is het een beter verhaal dan dat van Awakening, maar niet heel veel beter. 

Gameplay compenseert

Qua gameplay zit het gelukkig wel helemaal goed. Een groot gameplay probleem van Awakening is opgelost: Pair Up is niet meer overpowered nu vijanden het ook kunnen doen. In de vorige game werd Pair Up geïntroduceerd, waarbij je twee van je vechtende units samen 1 vijand kan laten aanvallen en tijdens een aanval schade kon worden voorkomen. Dit was zo krachtig dat je te makkelijk door het spel heen kwam. Nu is de balans veel beter en blijf je wat uitdaging houden, de computer zet het ook echt tegen je op.

Ook nieuw is Dragon Vein. Dragon Vein is een mystieke kracht die alleen Corrin en leden van beide koninklijke huizen kunnen gebruiken. Met Dragon Vein kan je het landschap veranderen zodat je een tactisch voordeel krijgt. Maar let op: bepaalde veranderingen kunnen ook gunstig uitpakken voor je vijanden. In sommige missies gebruikt de vijand het zelfs tegen je!

Goede en slechte veranderingen

Een andere verandering is dat wapens niet langer breekbaar zijn. Dit lijkt in eerste instantie best overpowered, maar het valt eigenlijk wel mee. Sterkere wapens zijn daardoor ook veel schaarser en geven je een tijdelijke debuff bij gebruik. Healing items zoals staven zijn daarentegen nog steeds breekbaar.

Als laatste toevoeging kan je tussen de missies door de moeilijkheidsgraad verlagen. Je kan deze niet verhogen. Maar mocht het spel te moeilijk worden, dan kan je het spel op die manier makkelijker maken.

Verder keren alle overige gameplay elementen uit voorgaande Fire Emblems terug. Je beweegt nog steeds over een raster, je verplaatst om de beurt je units en je kan aanvallen als je tegenstander binnen bereik staat.

Support

Ook het support systeem keert terug. Met het support systeem kan je relaties opbouwen tussen je units, waardoor ze bepaalde bonussen krijgen als ze op het veld naast elkaar staan. Een aantal personages kunnen ook weer een zogenoemde S-support krijgen, waardoor ze met elkaar kunnen trouwen. Sommige karakters krijgen dan vervolgens ook kinderen, die je in unieke chapters kan unlocken. 

Helaas voegen deze kinderen totaal niets toe aan de game, behalve dan extra speelbare personages. In Awakening waren de kinder-units nog een onderdeel van het verhaal, maar in Fates niet. Daarnaast worden de kinderen ouder maar hun ouders niet. De developers hebben hier wel een reden voor bedacht maar het verhaal dat dit uitlegt is zo bizar slecht doordacht en geschreven dat het gewoon lachwekkend is.

Naarmate het spel vordert krijg je toegang tot My Castle. My Castle is een totaal nieuwe feature waarin je je eigen kasteel kan opbouwen. Hierin kan je gebouwen neerzetten, nog verder je relaties opbouwen met je units, items en wapens kopen/winnen, Streetpass teams ontvangen en bevechten, cutscenes en support conversaties terugkijken en je amiibo units inladen. Als je over een gevangenis beschikt, kan je sommige vijanden gevangen nemen, en overtuigen om voor je te vechten!

Na elke missie krijg je Dragon Vein punten, die je kan spenderen om gebouwen neer te zetten en te upgraden. Door bijvoorbeeld een wapenwinkel neer te zetten kan je wapens kopen. Door die te upgraden kan je betere wapens aanschaffen. Dit kan je bijna met alle gebouwen die je kan neerzetten doen.

Westerse versie mist enkele functies

Helaas is de Skinshipping feature uit de Westerse versie van de game gehaald. Hierin kon je je units uitnodigen om ze vervolgens een aai over hun bol te geven. Hiermee kon je je relaties nog dieper uitbouwen. Hiernaast onthullen bepaalde personages ook nog unieke dingen over zichzelf waar je alleen via skinshipping achter kan komen.

Hiermee gaan dus een stukje gameplay en character development verloren. De reden voor deze verwijdering is niet gegeven maar heeft waarschijnlijk deels te makken met de suggestieve setting rondom skinshipping. Vreemd, want Fire Emblem Fates is van oorsprong toch al geen game voor de wat jongere spelers onder ons. In Japan is deze zelfs 18+.

Grote verbetering

Al met al is Fates op veel fronten een verbetering op Awakening. De gameplay is zeer goed en weet de balans beter neer te zetten. Ook de nieuwe toevoegingen geven weer een nieuwe dimensie aan de aan de game.  Grafisch gezien is het misschien geen meesterwerkje, toch is het voor een 3DS game best netjes. Wel zou het toch fijn zijn als daar in een volgende game wat meer naar gekeken wordt, zeker aangezien de character designs absoluut de moeite waard zijn. Wel erg prettig om te zien was dat er in deze variant ook wat meer detail gestoken is in de maps waardoor deze er aantrekkelijker en leuker speelbaar uit zien.  

Waar het grafische werk her en der dan wel wat verfijning kan gebruiken valt dat over de muziek niet te zeggen. Deze is uitstekend en weet de setting precies goed neer te zetten. Helemaal leuk daarbij is dat de muziek voor beide versies ook nog eens verschilt: in Birthright zul je veel muziek horen met traditionele Japanse instrumenten, terwijl Conquest’s muziek meer lijkt op dat van Awakening.

De personages zijn erg gevarieerd en leuk, maar helaas haalt dat de kwaliteit van het verhaal van Fates niet naar boven. Wat dat betreft is de angst van die-hard fans wel enigszins terecht, echte diepgang blijft achter en het verhaal komt op sommige punten wat lui en makkelijk over. Het is zeker geen slecht geschreven verhaal, maar wel moet de game het overduidelijk van zijn gameplay hebben. Maar ben je dus op zoek naar een game met diepgaande verhalen dan kun je Fire Emblem Fates beter laten liggen, voor tactical-game fans is het echter zeker een aanrader!

Dit artikel – Game review: fire emblem fates – verscheen voor het eerst op 27 januari 2016 en is voor het laatst geüpdatet op 27 januari 2018.