05 aug Interview met Ryoji (Gyze): “De toekomst van heavy metal ligt in Azië”

Gyze is door het winnen van de Wacken Metal Battle en het daaropvolgende optreden op het gerenommeerde Wacken Open Air een van de weinige Japanse metalbands die een carrière op heeft weten te bouwen in Europa. Zo gek is dat niet, want de folky melodieuze deathmetal van het trio heeft behoorlijk wat raakvlakken met de Finse metalscene. Toch hebben ze door het gebruik van Oosterse folkinstrumenten een eigen gezicht. Onlangs verscheen hun nieuwe single The Rising Dragon wereldwijd. In het kader daarvan spraken wij met zanger, gitarist en toetsenist Ryoji Shinomoto.

“Wij geloven echt dat heavy metal geen grenzen kent”, benadrukt Ryoji. “We vinden het fantastisch om zowel in Japan als in Europa te spelen. Zelfs in Japan is iedere stad anders. De reactie van het publiek verschilt per zaal. Wel vind ik het te gek om op festivals te spelen. De energie op een festival is heel anders dan bij een soloshow. Maar waar we ook zijn, we proberen altijd om de beste show neer te zetten die we ooit gespeeld hebben. Het enige wat een beetje vreemd is, is dat het voor mij makkelijker is om mijn aankondigingen in het Engels te doen. Ik word altijd een beetje nerveus als ik Japans tegen een publiek moet spreken, haha!”

Moeilijk

Niet alleen in de aankondigingen moet gewisseld worden tussen Engels en Japans. Ook de teksten van Gyze maken gebruik van beide talen. “Engels is makkelijker voor me omdat het Japans een andere rijmtechniek heeft”, bekent de frontman. “Bovendien zijn zinnen in het Engels vaak veel korter. Als we ervoor kiezen om een Japanse tekst te gebruiken, kies ik er altijd voor om gebruik te maken van moeilijke karakters, ouderwetse woorden en gezegdes met vier kanji.” Glimlachend voegt hij eraan toe: “Het is dus zelfs voor Japanners moeilijk om onze teksten te lezen.”

“De teksten van Day of the Funeral van ons eerste album, Nanohana van ons tweede album of onze nieuwe single Ryugin zijn te lezen als een verhaal in een boek. Die zijn eenvoudig om te schrijven of te lezen. Brown Trout, Trash My Enemy, Frozen Dictator en Horkew zijn daarentegen tekstueel wat interessanter. Als je naar Horkew luistert, denk je misschien Engels te horen, maar de tekst is helemaal in het Japans. Ik vind het alleen leuk om Japanse woorden te gebruiken die op Engelse woorden lijken. ‘(Mita)sarenai’ lijkt bijvoorbeeld heel erg op ‘silent night’.

Ook hanteren we per album een aantal thema’s. Het eerste album staat barstensvol energie, met nummers over wraak, spijt en woede. Op het tweede album: woede, verdriet, liefde en oorlog. Het derde album gaat over de Aino, de oorspronkelijke bewoners van Hokkaido. Daarnaast ging het over menselijke emoties, Japanse goden en, nouja, vissen, haha! Op onze nieuwe single staan twee nieuwe nummers: Japanese Elegy gaat over oorlog en Ryugin is een positief nummer over onszelf en de toekomst.”

Publiek vinden

De Aino als onderwerp komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Gyze is ook afkomstig uit Hokkaido. Traditioneel een lastig gebied om zelfs binnen Japan de muziekmarkt mee te veroveren. “Daar heb ik nooit bij stilgestaan”, bekent Ryoji. “Voor zover ik weet, is er nog nooit een band uit Hokkaido geweest die de internationale metalmarkt heeft kunnen veroveren. Opvallend genoeg was Gyze een van de eerste Japanse bands, dus niet alleen uit Hokkaido, die op veel internationale festivals heeft gestaan. Maar ik ben gek op Hokkaido en ik ben er trots op dat ik ervandaan kom.”

Er zijn niet veel bands die de overstap durven te maken. “De belangrijkste reden daarvoor is dat veel Japanners geen Engels durven of willen spreken”, aldus Ryoji. “Bovendien is Japan een eiland. Er is een groot cultureel verschil. Maar luister alsjeblieft naar zoveel mogelijk Japanse bands, zodat het misschien makkelijker wordt om hun overzeese publiek te vinden. Zolang je natuurlijk maar bij Gyze begint, haha!”

Het is voor Ryoji belangrijk om bands uit Azië een podium te bieden. Gyze was in 2015 betrokken bij de organisatie van Vanishing Heaven Fest, waar naast Japanse bands ook een aantal bands uit Taiwan en Zuid-Korea speelden. “Mijn favoriete metalbands van de laatste jaren komen allemaal uit Azië en Oost-Europa”, licht Ryoji toe. “De Europese metalscene bestaat vooral uit de klassiekers. Dat is een goede zaak, maar het wordt wel wat voorspelbaar welke bands op festivals spelen en in de media behandeld worden. De Aziatische metalmarkt is nu aan het groeien. Er zijn hier een hoop unieke en gevarieerde bands. Daarom denk ik dat de toekomst van heavy metal in Azië ligt.”

Ideale sound

Gyze telt maar drie leden. Bassist Aruta Watanabe en Ryoji’s jongere broer Shuji maken de bezetting compleet. Toch zit de muziek vol verschillende elementen, naast gitaar, bas, drums en vocalen zijn er ook toetsen en traditionele instrumenten te horen. “Op het podium speel ik alleen leadgitaar”, legt Ryoji uit. “Maar op de cd’s streef ik altijd naar de ideale sound. Als ik bij het componeren vindt dat het nummer een bepaald instrument nodig heb, gebruik ik hem ook. Zo komen er nummers uit met shamisen, viool, toetsen, gitaarharmonieën en dat soort dingen. Dat ideale geluid heeft natuurlijk niet alleen met mij te maken, want Shuji en Aruta zijn net zo belangrijk voor de sound van Gyze.

Bij het componeren gebruik ik altijd de piano, omdat de noten en de muziektheorie heel belangrijk voor me zijn. Als ik rare noten tegenkom, repareer ik ze. Zelfs voor de bas. Vroeger deed ik alles op instinct en gooide ik stukken die niet werkten gewoon weg. Recentelijk zijn we via midi naar de baslijnen gaan kijken. Aruta en ik kijken dan samen naar de stemming, de toonladders en alle noten van zijn partijen. Voor de drums doe ik hetzelfde met Shuji. Hiermee proberen we te voorkomen dat het een rommeltje wordt als we de nummers op volle snelheid gaan spelen.”

Europese technici

“Goed spel maakt het natuurlijk makkelijker om naar een nummer te luisteren, maar om heavy klanken, hoge tempo’s en melodieën goed te laten klinken, is het mixen en masteren ook een belangrijk proces. We overwegen daarom ook om ons tweede album opnieuw te mixen.”

Voor de mix en zelfs de albumhoezen werkte Gyze tot dusver uitsluitend samen met Europese technici en artiesten. “Nog nooit een Japanner”, glimlacht Ryoji. “Onze eerste technicus was Ettore Rigotti van Disarmonia Mundi. Ik was een groot fan van zijn band. Vanaf ons derde album zijn we samen gaan werken met Ahti Kortelainen. Ik vind zijn sound te gek en hij heeft natuurlijk ervaring met toffe metalbands als Sonata Arctica en Kalmah.

Al onze albumhoezen tot nu toe zijn gemaakt door Machine Room (Rhett Podersoo). Ettore heeft ons aan hem voorgesteld en zijn werk raakte me echt. Zijn werk is elegant, mooi, uniek, modern en krachtig. Ik hoop dat we zijn artworks tot het einde kunnen gebruiken.”

Essentie

Traditioneel zijn visual kei en de “reguliere” metalscene twee totaal gescheiden werelden in Japan. Hoewel Gyze dichter bij de laatste zit, heeft de band een aantal uitgesproken visuele elementen en deelde Ryoji onlangs het podium met Jupiter. “Visual kei is geen muziekgenre, maar gewoon een stijl”, zegt hij resoluut. “Er zit heavy metal in visual kei, maar ook punk. Gyze hoeft van mij niet zo nodig gecategoriseerd te worden. Als iemand ons visual kei wil noemen, vind ik dat best. Als je onze nummers hoort, heb je toch niet meer dan een seconde nodig om te weten dat het heavy metal is.”

Ryoji’s oorspronkelijke invloeden zijn dan ook geen Japanse bands: “Toen ik een jaar of zeven, acht was heb ik een gitaar gekregen van mijn vader en heb ik tot mijn middelbareschooltijd klassiek gitaar gespeeld. De eerste rockband die mij inspireerde was Kiss. Tot mijn zestiende heb ik heel veel naar hardrock en punk geluisterd. Later werd ik aangetrokken tot de essentie van heavy metal. De hoge tempo’s, de mineurtoonladders, de melodieën en het epische gevoel van Iron Maiden, Metallica, Megadeth en later verschillende deathmetalbands vond ik te gek. Rond die tijd ben ik ook naar traditionele Japanse pop, wereldmuziek en klassieke muziek gaan luisteren.

De laatste tijd haal ik veel inspiratie uit klassieke componisten als Beethoven, Vivaldi en Chopin. Ik heb zelfs wat heavymetalcovers van hun composities gemaakt. Ik heb de originele bladmuziek gelezen en geanalyseerd. Dat was heel leuk om te doen. Ik luister de laatste jaren ook veel enka en Oost-Europese folk. Joe Hisashi, de componist van Studio Ghibli, en Ryuichi Sakamoto vind ik ook interessant, omdat zij een oosterse sfeer met westerse instrumenten neer weten te zetten. Naar metal luister ik de laatste tijd wat minder, maar er komt veel goede metal uit China!”

Een groot deel van het oeuvre van Gyze, waaronder de nieuwe single ‘The Rising Dragon’, is te beluisteren via Spotify, iTunes, Deezer, Tidal en andere populaire streamplatforms.