01 nov Interview Midori (Lovebites): “We willen voor metalfans overal ter wereld spelen”

Binnen Japan, maar zeker ook daarbuiten gaat het Lovebites voor de wind. Na een aantal losse shows op festivals in Engeland en Duitsland staat de volledig vrouwelijke metalband nu aan de vooravond van hun eerste Europese tour. Die wordt op 13 november afgetrapt in het Patronaat in Haarlem. Kort daarna, op 5 december, verschijnt hun tweede album ‘Clockwork Immortality’. Reden genoeg om eens bij te praten met gitariste Midori.

Buiten Japan optreden is altijd een ambitie van Lovebites geweest. Dat ligt ook aan de Europees aandoende sound van de dames. “We willen graag op de plekken spelen waar onze stijl metal vandaan komt en groot is“, licht Midori toe. “Bovendien zijn er heel veel plekken op de wereld waar metal veel geaccepteerder is dan in Japan. Daar willen we ook optreden. Tegenwoordig is metal niet zo groot in Japan als sommige mensen denken. Hopelijk dragen onze optredens in het buitenland er ook aan bij dat andere bands uit de Japanse metalscene bij een internationaler publiek onder de aandacht komen.

We hopen dat metalfans over de hele wereld naar onze muziek willen luisteren, ongeacht of ze een speciale interesse in de Japanse cultuur hebben of niet. Dat is toch vaak het publiek waartoe je je moet beperken als je Japanse teksten hebt. Daarom vonden we het een beter idee om onze teksten in het Engels te schrijven. Al onze Engelse teksten worden nagekeken door moedertaalsprekers of mensen die lang in Engelstalige landen gewoond hebben. Die letten niet alleen op de woordkeuze en de grammatica, maar ook op de uitspraak. We zijn bereid om er alles aan te doen om onze teksten beter te maken.”

Vooroordelen

“Toen ik net begon met gitaar spelen, waren mijn invloeden vooral Japanse bands die geen metal speelden. Later ben ik aan een grote muziekschool gaan studeren en raakte ik betrokken bij bands die covers speelden van moderne metalbands als Pantera en Avenged Sevenfold. Dat heeft de basis gelegd voor mijn huidige gitaarstijl.“

Die gitaarstijl is opvallend anders dan die van medegitariste Miyako, al laat Midori weten dat daar soepeler mee omgaan dan eerst: “Over het algemeen speel ik de flashy en agressieve solo’s, terwijl Miyako zich bezig houdt met langzamere, melodieuze solo’s. Toch is die taakverdeling niet heel strikt. We wisselen wel eens af als dat goed voelt. Toen we begonnen, vonden we het heel belangrijk dat we allebei in een totaal verschillende stijl of techniek spelen, maar tegenwoordig hechten we daar niet heel veel waarde meer aan.“

Overigens is Midori niet de enige die ooit met andere muziek begon. Terwijl zij al geruime tijd met stevige metalbands speelt, heeft zangeres Asami voor haar toetreding tot Lovebites nooit metal gezongen. “Het grote voordeel daaraan is dat ze totaal geen vooroordelen had over welke zanglijnen wel of niet metal genoeg waren“, aldus Midori. “Haar zanglijnen zijn meer geworteld in haar eigen achtergrond, die voornamelijk uit R&B en gospel bestaat. Haar delicate, maar toch krachtige zangstijl voegt echt wat toe aan de muziek van Lovebites. Dat heeft ons echt extra mogelijkheden gegeven.“

Opvoeren

Toch is de muziek van Lovebites diep geworteld in de Europese heavy- en powermetaltraditie van bands als Helloween en Iron Maiden. Met alle hoge tempo’s en technische capriolen die daarbij komen kijken. “De nummers van Lovebites zijn vrij moeilijk om te spelen“, geeft Midori toe. “De meeste zitten vrij dicht tegen de grenzen van onze capaciteiten aan. Als we een moeilijk nummer oefenen, beginnen we daarom altijd op een wat lager tempo. Vervolgens voeren we het tempo stukje bij beetje op, zodat we ze met vertrouwen op het normale tempo kunnen spelen. Dat doe ik als ik in mijn eentje oefen, maar ook als we met zijn allen spelen.

Mijn favoriete artiesten hebben veel nummers die ik graag zou willen spelen, maar wat aan de moeilijke kant voor me zijn. Die oefen ik ook door ze eerst langzamer en daarna steeds sneller te spelen. Bovendien ben ik altijd op zoek naar nieuwe nummers die ik graag zou willen kunnen spelen. Soms houd ik bij het schrijven van de gitaararrangementen voor Lovebites in mijn achterhoofd hoe het live moet gaan klinken, maar als het nodig is, vind ik het geen probleem om de frasering van een bepaald stuk te veranderen.

Zelf ben ik altijd bezig met ideeën voor licks en fraseringen. Wanneer de productie voor onze albums begint, schrijven we altijd het type nummer dat we op dat moment nodig hebben. Als we bijvoorbeeld al een paar snelle nummers hebben, mag er wel een bij op een wat lager tempo. We hebben verschillende productieteams en voor de composities werken we regelmatig samen met Mao, de toetsenist van Light Bringer. Miyako en ik hebben zelf al onze gitaarsolo’s geschreven.“

Vrouwvriendelijker

Op hun debuut ‘The Lovebites EP’ (2017) na, hebben alle artworks van de releases van Lovebites iets gemeen. Zowel ‘Awakening From Abyss’ (2017) als ‘Battle Against Damnation’ (2018) en het aankomende ‘Clockwork Immortality’ heeft een wolf op de cover. “Omdat metal geen mainstream genre is, staat de wolf symbool voor het idee dat we een ‘lone wolf’ in de muziekscene zijn“, legt Midori uit. “We zijn van plan om deze wolf op de artworks van al onze komende releases te gebruiken. Zo kan het een karakter worden dat bij de band hoort, zoals Eddie bij Iron Maiden, Vic Rattlehead bij Megadeth en Johnny bij Riot. Daarom overwegen we nu ook om hem een naam te geven.“

Dat is niet het enige visuele waarin Lovebites opvalt. Niet alleen is het vijftal een volledig vrouwelijke band in een scene waar mannelijke muzikanten domineren, ze kleden zich ook nog eens in het wit. “De meeste metalbands kleden zich in het zwart“, glimlacht Midori. “Het leek ons een goed idee om in het wit te spelen, zodat de band iets unieks heeft. Mannelijke muzikanten zijn in Japan nog steeds in de meerderheid, maar in de laatste jaren zijn er veel goede vrouwelijke muzikanten bij gekomen. We hebben het gevoel dat de huidige generatie metalfans de muziek van de bands ook echt een kans geeft en niet alleen kijkt hoe de bandleden eruit zien. De scene is volgens mij een stuk vrouwvriendelijker geworden.“

Het is onder de Japanse meidenmetalbands wel een trend om na een aantal albums een meer poppy richting in te slaan. Volgens Midori hoeven we ons daar bij Lovebites niet druk om te maken: “Onze fanbase bestaat uit metalfans. Die hebben ons vanaf dag één gesteund. We zijn daarom niet van plan om van het spoor af te raken.“

Variatie

Zoals gezegd staat er een nieuw album op het punt om uit te komen. Wat kunnen we van ‘Clockwork Immortality’ verwachten? “Grotendeels zal het voortborduren op de sound die we op ‘Awakening From Abyss’ en ‘Battle Against Damnation’ ontwikkeld hebben“, belooft Midori. “Onze sound zal nog steeds geworteld zijn in power metal en nadrukkelijke invloeden uit de thrash metal en speed metal hebben. Wel hebben we iets meer geëxperimenteerd met het gebruik van akoestische gitaren. Ook hebben we geprobeerd om sommige nummers een wat andere insteek te geven dan wat we tot nu toe gedaan hebben. Zo proberen we toch wat meer variatie in onze sound te krijgen.“

Opvallend genoeg is er nog geen Europese releasedatum aangekondigd voor ‘Clockwork Immortality’. “We hopen ook dit album een Europese release te kunnen geven“, zegt Midori voorzichtig. “Natuurlijk zijn we ervan op de hoogte dat hardcore fans de cd’s uit Japan importeren, maar we zouden ze op de minst de mogelijkheid willen bieden om de cd voor een normale prijs te kunnen kopen. We hebben in ieder geval al goede feedback gekregen van een aantal internationale labels.“

Verschillen tussen Japanse en Europese shows zijn volgens de gitariste vooral praktisch: “In Japan hebben we een grote ploeg roadies mee, waardoor we alleen nog maar hoeven te spelen. Verder wordt alles voor ons gedaan. Als we naar Europa gaan, moeten we alles zelf doen. Qua publiek is er niet heel veel verschil. Ze zijn allebei heel warm en verwelkomend. Wel merk ik dat de refreinen in Europa harder meegezongen worden. Soms zingt het publiek harder dan de band. Dat gebeurt nooit in Japan.”

Lovebites speelt op 13 november in het Patronaat in Haarlem. Kaarten kosten € 14,70 (exclusief transactiekosten) en zijn te koop via de website van het Patronaat.