INUYASHA: AFFECTIONS TOUCHING ACROSS TIME (ANIME REVIEW)

Inuyasha: Affections Touching Across Time (Anime Review)

Soms is het fijn om terug te grijpen op de series van vroeger. Puur om weer even in de heerlijke nostalgie gevoelens te duiken. Voor mij is Inuyasha zo’n serie die me onherroepelijk terugbrengt naar m’n jeugd! Inuyasha is wellicht één van de meest bekende en succesvolle namen in de anime en manga wereld. Het begon ooit als manga welke tal van prijzen in de wacht wist te slepen. Om zich vervolgens om te dopen tot een zeer invloedrijke anime serie. Naast de succesvolle anime serie heeft Inuyasha ook een aantal films op zijn naam staan.

Recentelijk hebben ze de films uitgebracht op dvd/blu-ray. Genoeg reden om ze eens onder de loep te nemen, met vandaag aandacht voor de eerste film: Affections Touching Across Time.

Een juweeltje

Voor hen die niet zo bekend zijn met Inuyasha begint de film met een kleine samenvatting. Het vertelt het verhaal van tienermeisje Kagome die via een bijzondere put terug kan reizen in de tijd. Zo beland ze per ongeluk in de wereld van 500 jaar geleden, waar yokai nog volop aanwezig zijn.

Daar ontmoet ze Inuyasha een half-demon/half-menselijk figuur en raakt ze verwikkeld in een mysterieuze zoektocht naar een krachtig juweel. Een juweel dat – om nog onbekende reden – ook iets met Kagome te maken lijkt te hebben.

Samen gaan Inuyasha en Kagome op pad om de juweeldelen te verzamelen en de problemen die ze daarbij tegenkomen op te lossen. Dit gaat gepaard met flink wat actie en heel veel hilarische situaties. Want de gevoelens van de twee komen soms op onverwachte manier om de hoek kijken.

Het is echter niet alleen lol in deze film, want er zijn behoorlijk wat lagen drama te vinden. Met name wanneer er onverwachte link naar Inuyasha’s verleden boven water komt…

Trouw aan de serie

In de film wordt er gezorgd dat er flink vastgehouden wordt aan de serie. Zo wordt er niet veel grootser uitgepakt qua actiescènes en zie je dat de film redelijk het stramien van de losse episodes vasthoudt. De film volgt dan ook grotendeels het principe van de serie, het verhaal is niet drastisch anders en belicht ook niet echt een andere hoek binnen de reeks. Met name ook omdat alle bekende personages weer voorbij komen. Denk aan de vrolijke en ondeugende Shippo, de flirterige Miroku, en aan zijn zijde de heldhaftige Sango.

Sterker nog hierdoor lijkt het zelfs gewoon op één hele uitgebreide anime episode die zo middenin het verhaal past. Daarbij is het wel heel fijn dat deze film niet verwacht dat de kijker enige kennis heeft over de serie (of in ieder geval niet al te veel). Iedereen die de serie nog nooit heeft gezien kan ook met enkel de film goed uit de voeten komen. Wel komen er af en toe spoilers voor als je de serie nog niet kent.

Dit wordt echter wel gedaan op een manier die niet vervelend is voor mensen die wél bekend zijn met de Inuyasha reeks. Er zijn voldoende elementen die de film een geheel nieuwe ervaring maken en je her en der wat nieuwe achtergrond informatie over de personages geeft.

Traditioneel feestje

En met name voor hen die bekend zijn met de serie is dit echt een feest van herkenning. De animatie en artstyle voelen als vanouds allemaal heel prettig aan. Wel is het – omdat het een film betreft – uiteraard iets uitgedost. Lijnen zijn strakker, animatie is veel vloeiender, kleuren en effecten zijn helderder.

Gelukkig allemaal positieve verbeteringen zonder dat het origineel wordt aangetast. Daarbij vond ik het ontzettend tof dat je Inuyasha nu voor het eerst in breedbeeld kan zien. Dit maakt de beleving voor mij helemaal af!

De muziek is er ook zeker niet minder om geworden. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van traditionele Oosterse instrumenten zoals de satsuma biwa, wadaiko en de sou. Inuyasha gaat immers over een krijger, en de traditionele tijdsgeest van die periode is duidelijk terug te horen in de muziek.

Een prima film!

Het is dan ook een goede binnenkomer voor mensen die nieuw zijn met de serie, maar vermakelijk genoeg voor fans en bekenden. Wel had er meer uitgepakt mogen worden qua grootsheid. Want alle elementen zijn er om er een écht spektakel van te maken: een gevaarlijke vijand, grote bewonderenswaardige locaties, en spectaculaire scenes. Wat dat betreft doet Affections Touching Across Time precies wat het moet doen, en eigenlijk niet meer dan dat.

Inuyasha – Affections Touching Across Time
7.6 / 10 Score
Verhaal6
Personages7
Animatie8
Soundtrack9
Plezierfactor8

Nog meer toffe anime, manga, games of Japanse cd’s vinden? Bekijk dan al onze reviews of lees alle overige anime en manga artikelen. Weten waar je anime kunt kijken? Lees dan hier onze tips voor het kijken van anime in Nederland. En ben je op zoek naar fysieke anime, manga, games, cd’s en merchandise van je favoriete franchises? Kijk dan op:

Bol.com logo
PlayAsia logo
CDJapan Logo
Michael
michaellogmans@gmail.com

Michael is een reviewer voor The Sushi Times en geeft dan ook zijn eigen view op anime en alles wat er bij komt kijken. Het is een hectisch leven maar hij komt dan helemaal tot rust als er anime aan staat. Heel toevallig want dat brengt dan weer inspiratie om hier blogs te schrijven.

2 Reactie's
  • Roxane Beekhuizen
    Geplaatst op 06:55h, 20 december Beantwoorden

    Een vriendin die een paar jaar ouder is dan ik, probeert al jaren om mij Inuyasha fan te maken. Voor haar heeft de serie nostalgische waarde, voor mij is het net iets voor mijn tijd. Ik heb moeite met het kijken naar de serie. Misschien is deze film wel goed te doen!

  • Michael
    Geplaatst op 20:54h, 22 december Beantwoorden

    Hoi Roxane,
    Als je moeite hebt met de serie dan is een film wat makkelijker te doen ja. De Inuyasha films zijn in dat opzicht in mijn ogen heel erg vermakelijk. Niet te lang, niet te kort en best makkelijk te volgen. En het verveelt ook niet terwijl je met een serie toch heel wat uren kwijt bent voor het geval dat je het toch niks vind. Weet je, heel misschien is er toch nog een mogelijkheid dat je door de films nog plezier gaat hebben aan de serie. 🙂
    Naast ‘Affections Touching Across Time’ is er ook nog ‘The Castle Beyond the Looking Glass’ (2002), ‘Swords of an Honorable Ruler’ (2003) en ‘Fire on the Mystic Island’ (2004).

Geef een reactie