Kamagasaki straat. Foto door Thisishansu via WikiCommons.

Kamagasaki: Japan’s verborgen sloppenwijk

De woorden Japan en sloppenwijk zullen voor de meeste mensen geen directe link hebben. Over het algemeen wordt Japan gezien als een rijk land. En bovenal een land dat vooruitstrevend is op het gebied van technologie, met een sterke economie heeft. Een sloppenwijk past dan ook niet bepaald in dat plaatje.

Publiekelijk geheim

Toch is er in de wijk Nishinari, in Osaka een gebied waar de locals liever niet heen gaan, en de toeristen al helemaal niet. Nishinari, en dan voornamelijk het deel dat men ‘kamagasaki’ noemt is één van Japan’s dirty little secrets. Een plek waarvan ze liever niet willen dat de wereld weet dat het bestaat.

Als je in het ‘juiste’ stuk van Nishinari bent is er niks aan de hand. In tegenstelling! Je vindt er een hoop toffe dingen zoals Tennouji Park, Tennouji Dierentuin, de Tsutenkaku Toren en zelfs een speciaal kuuroord beroemd om de glijbanen die je er vindt. Steek je echter Midousuji Boulevard over (richting het ziekenhuis) dan wordt het een ander verhaal.

Voor je het weet bevind je, je in het ‘slechte’ gebied welke dus Kamagasaki genoemd wordt. In eerste instant lijkt het er, zeker voor backpackers, niet eens zo slecht. Je vindt er gigantische goedkope supermarkten en je kunt op sommige plekken voor ongeveer €5 per nacht overnachten.

Veel criminaliteit

Maar dit is ook een gebied met extreem veel criminaliteit. Van afpersing tot diefstal en zakkenrollers tot prostitutie. Het is het thuis van ruim 25.000 straatarme Japanners die van dag tot dag leven, soms met een dak boven hun hoofd, maar het meestal met een slaapplek op straat moeten doen.

De mensen komen er rond van dagjeswerk. Ze staan uren in de rij in de hoop dat ze worden opgepikt om een dagje te werken op een bouwplaats, landerij of ander lichamelijk werk kunnen verrichten. Wanneer er voldoende werk te vinden is, is de wijk rustig maar het gebied staat er bekend om dat dit snel kan veranderen.

Gewelddadige rellen

Gewelddadige rellen kunnen in een oogwenk opwaaien in het geval van economische slechte tijden. De meeste recente grote rel, the 24th riot, was in 2008. Ruim 6 dagen lang werd er hevig geprotesteerd en had de Japanse politie er een hele kluif aan de boel nog enigszins onder controle te houden.

Daarnaast is het ook hét speelterrein van de Yakuza. Ondanks dat een hoop mensen de Yakuza vaak romantiseren zijn het wel degelijk échte, gevaarlijke misdadigers. In een choquerend interview gegeven door enkele Yakuza leden werd er niet alleen volledig toegegeven dat ze aan intimidatie en afpersing deden, maar ook regelmatig mensen ontvoerden.

Zo zouden een aantal dagjes arbeiders (mensen die kleine klusjes her en der doen) zijn ontvoerd en vervolgens gedwongen aan de slag moeten met het opruimen van nucleair afval rondom Fukushima.

Tegenwoordig zijn tienermeiden in de wijk vooral het doelwit. Volgens het Yakuza lid richten ze zich op jonge ‘delinquente’ meiden die s’nachts op straat lopen of op andere manieren in contact met ze komen. Eenmaal ontvoerd worden ze verhandeld als seksslaven.

Maar ook andere soorten misdaden zoals berovingen, vernieling, inbraken, en verkrachten komen verhoudingsgewijs buitensporig veel voor in Kamagasaki. Zeker in vergelijking met de rest van Japan.

Niet alleen maar ellende

Nu lijkt het misschien of Kamagasaki één grote gevaarlijke plek vol ellende en niks anders dan criminelen is, maar dat is weer iets te extreem. Het is bovenal een plek waar ook zat ‘goede’ mensen hun thuis maken.

Noodgedwongen komen ze terecht in kamagasaki terwijl ze proberen weer overeind te krabbelen. De één doet dit op een criminele wijze en de andere probeert het wel op een nette manier voor elkaar te krijgen. Het is en blijft voorlopig echter wel een plek waar je ontzettend goed moet oppassen en waar je, zeker als (niet Japans sprekende) toerist maar beter weg kunt blijven.

Gelukkig wordt er de laatste jaren steeds meer aan gedaan om een veiligere plek te maken van Kamagasaki. Zo worden mensen meer geholpen met het vinden van werk en verblijf, en wordt de criminaliteit aangepakt.

Dit gebeurd echter wel vanuit de achtergrond want de lokale gemeenten weigeren ook maar toe te geven dat Kamagasaki bestaat. Zo werd een film van directeur Shingo Ota nog verbannen van het Osaka Film Festival in 2014 omdat hij weigerde scenes met Kamagasaki te verwijderen. Maar ook op gemeentelijke plattegronden en communicatie wordt er met geen woord gerept over Kamagasaki.

Goedkoop verblijf

Door de slechte reputatie van de wijk zijn de prijzen in de omgeving erg laag. Ook voor hotels. Dit – en het gebrek aan kennis over deze wijk – zorgt ervoor dat steeds meer toeristen kiezen voor een overnachting daar. Simpelweg vanwege de lage prijzen en de ligging, vlakbij het station.

Niet alleen budgetreizigers maar ook de zogenaamde ramptoeristen kiezen nog regelmatig voor deze wijk. Simpelweg omdat ze graag van dichtbij willen meemaken hoe deze wijk in Japan erbij ligt. Wij kunnen hier echter maar weinig begrip voor opbrengen. Het verdriet, ongemak, of ongeluk van een ander is gewoon geen vermaak.

Bronnen: 1, 2, 3, 4, 5.
Coverfoto: Kamagasaki straat. Foto door Thisishansu via WikiCommons.
Dit artikel – Kamagasaki: Japan’s verborgen sloppenwijk – verscheen voor het eerst op 7 augustus 2014 en is voor het laatst geüpdatet op 7 augustus 2019.

Joyce
desushitimes@gmail.com

Joyce is de oprichtster van The Sushi Times en schrijft inmiddels al bijna 10 jaar over alles dat te maken heeft met Japan. Verder is ze gek op anime, gaming, Pokémon, Animal Crossing en alles dat kawaii is. Daarnaast is ze ook een fanatieke Japanse hobby chef, wat tot uiting komt op ProefJapan.com!

Geen reactie's

Geef een reactie