11 jan Kiryu CD Review: Nisennana ~ Nisenjyunana (2007-2017)

Eindelijk! Een verzamelaar van Kiryu! Niet dat ik bands wil aansporen om te veel compilatiealbums uit te brengen – dat heeft X Japan inmiddels al tot een kunst verheven. Kiryu had op hun eerste platen echter een paar uitstekende nummers, maar als geheel waren de albums toch wat wisselvallig. Daarom is het jubileumalbum ‘Nisennana ~ Nisenjyunana’ (‘2007-2017’) een uitstekende manier om het beste werk van het vijftal in huis te krijgen.

Kleurrijke explosie

Tsja, hoe leg je Kiryu uit aan mensen die ze niet kennen? Tegen bekenden die niets van visual kei weten zeg ik altijd dat ze eruit zien als traditionele Japanse edelen die te veel zuurstokken hebben gegeten en al die verschillende kleuren over hun kleding uitgekotst hebben. Nee serieus: bandfoto’s en videoclips van Kiryu bevatten zoveel felle kleuren, dat je er niet te lang naar moet kijken.

Toch heeft de muziek van het vijftal iets. Het is een behoorlijk hyperactieve mix van traditionele visual kei-klanken, Japanse folk en moderne metal. Gooi die op de hoogste versnelling door de blender, voeg wat kleurstoffen toe en je hebt Kiryu. Dat klinkt zo chaotisch als de pest en dat is het zo nu en dan ook, maar op de een of andere manier slaagt de band er regelmatig in om de juiste balans tussen gestructureerde chaos en opvallend toegankelijke refreinen te vinden. Kiryu richt zich daarmee duidelijk op de visual kei- en J-rockmarkt, maar de meer open-minded metalliefhebber zal ook wel wat kunnen met de muziek van de heren.

Verrassende Versies

Dat doet Kiryu dus al tien jaar en dus was het tijd voor een compilatie, waar praktisch al hun singles uit het afgelopen decennium op staan. Gek genoeg ontbreekt de meest recente, Jo no Ka, wat op zich best jammer is, want dat is een heel aardig nummer. Het is een dubbel-cd geworden, waarvan alle nummers op de eerste cd en de eerste zes op de tweede opnieuw opgenomen zijn. Dat was niet per se nodig, want de originele versies klonken al vrij goed, maar het draagt er wel aan bij dat ‘2007-2017’ geluidstechnisch als één geheel voelt.

Verder is het verrassend dat het album maar in drie versies te verkrijgen is. Verrassend, omdat Kiryu nog wel eens heel ver gaat met het aantal versies; van de single Kyubi zijn maar liefst tien verschillende versies te verkrijgen. ‘2007-2017’ heeft een versie die alleen de cd’s met de grotendeels opnieuw opgenomen nummers (27 in totaal) heeft en twee versies die de dvd’s met praktisch alle videoclips hebben. Wel zo overzichtelijk.

Constant Niveau

Muzikaal gezien is ‘2007-2017’ een behoorlijk goed overzicht van Kiryu’s beste nummers. Bij een release als deze zijn er natuurlijk altijd nummers die buiten de boot vallen, maar als je een indruk wilt krijgen van de verschillende soorten nummers die Kiryu maakt, is deze verzamelaar de ideale kennismaking. Zelf was ik erg gecharmeerd van het anderhalf jaar terug verschenen ‘Hyakkiyako’, omdat het niveau op dat album verrassend constant was.

Omdat hier alleen de sterkste nummers van de band op staan, is dat constante niveau een van de grootste pluspunten aan ‘2007-2017’. Je hoeft niet meer door alle opvullertjes heen te zitten om uiteindelijk bij de echte topnummers als Oirantan, Meikyou Shisui of Mugen Hoyo uit te komen. Kiryu is gelukkig nooit al te vervelend geweest met singles die niet op albums terecht komen – een voordeel voor internationale fans – maar toch is het mooi om ze allemaal op één album te hebben.

Melodieuze Uitersten

De uitersten van Kiryu’s geluid zijn ongeveer gelijk vertegenwoordigd op ‘2007-2017’. Omdat de volgorde van de nummers chronologisch is, valt het wel op dat de eerste schijf over de gehele linie wat melodieuzer is dan de tweede. Het is niet zo dat de band in de tweede helft van hun eerste decennium geen pakkende songs maakte – sterker nog, het lichte, bijna dansbare Kyoka Suigetsu is onweerstaanbaar – maar voor de échte beuknummers, zoals het brute Aien Kien en het razendsnelle Kyubi, ben je echt op de tweede cd aangewezen.

Voor liefhebbers van “spijkerharde Kiryu” is het alsnog interessant om de eerste cd van ‘2007-2017’ een paar draaibeurten te gunnen. Niet alleen vanwege nummers als het meedogenloze Kisai, maar juist om het wat melodieuzere werk te horen. Het bijna L’Arc-en-Ciel-achtige Saigo no Koi, het sterk opgebouwde Ameyo ni Waraeba, het sfeervolle Akaku Chiru Boku no Ao en het typische J-rockrefrein van de vroege single Another Side laten horen dat Kiryu meer in huis heeft dan hun reputatie vaak doet vermoeden.

Vergelijken

De uitvoeringen met dvd hebben alle videoclips die de band vanaf Tsuki no Hime maakte. Zoals gezegd worden de meeste video’s – Kyoka Suigetsu is een uitzondering – gekenmerkt door een flinke dosis felle kleuren en daarom zijn ze ook perfect geschikt om de kleuren van je tv op in te stellen. Maar ook als je niet van video’s houdt, heeft de dvd met videoclips een voordeel: het zijn de originele versies van de nummers. Perfect om de originele opnamen te vergelijken met de nieuwe versies op ‘2007-2017’. De verschillen zijn niet enorm, maar voor puristen is het een mooi extraatje.

Al met al is ‘2007-2017’ de perfecte manier om eens kennis te maken met Kiryu. Een veel betere manier dan ieder studioalbum dat ze tot nu toe uitbrachten in ieder geval. De band is interessant, omdat ze met bekende elementen toch weer een hele eigen sound neerzetten. Als je van hoge tempo’s en nadrukkelijke folkinvloeden houdt, heeft het zeker zin om deze compilatie aan te schaffen. Hulde aan Kiryu voor de gekozen nummers ook.