12 sep Nekogahara (Manga Review)

Met een gehavende en nogal boos kijkende samurai kat op de cover trok Nekogahara meteen mijn aandacht. Niet omdat ik nou direct een mega groot katten fan ben maar omdat de stijl en het concept er enorm uitsprongen. Niet kort daarna viel Nekogahara bij mij op de mat en kon ik in dit bijzondere avontuur duiken. Waarschijnlijk dacht je bij de woorden samurai en kat meteen aan The Pizza Samurai Cats, ze hebben echter niks met elkaar te maken en in deze manga is er weinig van de luchtige humor en actie te vinden die je in die tekenfilm komt.

Geen luchtig verhaal

Nekogahara pakt alles veel zwaarder en donkerder aan en deze manga is dan ook niet bepaald geschikt voor de echte jonge lezers. Dit is gewoon een keiharde samurai manga maar dan met katten in de hoofdrol. Ze komen alle lusten en lasten tegen die wij mensen kennen,  van landheren die te veel huur vragen, of ronin (samurai zonder meester) die rondzwerven en voor problemen zorgen. Zelfs een bijna sex scene tussen twee katten in de volgende manga komt aan bod, te samen met flink wat actie en bloedspetters die van de pagina afspringen.

Want onze hoofdkat, Norachiyo, is een samurai kater die maar wat lief zijn zwaard trekt en er niet voor terugdeinst zijn vijanden een kopje kleiner te maken. Maar Norachiyo is niet zomaar een samurai kater, hij is een ronin: een samurai zonder baas. En hoewel hij nog wel de bel draagt als teken dat hij ooit een mens als meester had is deze niet meer in beeld.

Norachiyo is hierdoor ook een bijzonder geval want hij behoort niet tot de vrije zwerfkatten, maar valt ook niet onder de katten met baas. Hij doet wat hij wil terwijl we langzaam het verhaal achter zijn bel hopen te leren kennen. En zijn verhaal is niet zonder problemen, want iets in zijn verleden is duister en vol geweld!

Soms moeilijk leesbaar

Hoewel de tekenstijl erg tof is, en behoorlijk uniek ten opzichte van andere manga, werkt het niet altijd even goed. Soms is het simpelweg moeilijk goed te kunnen zien wat er nou gebeurd op een pagina. Dit is een bewuste keuze geweest die binnen de stijl past maar is wat mij betreft net iets té veel van het goede. Een toontje lager had het geheel net wat lekkerder leesbaar gemaakt.

Dit komt ook naar voren in de schrijfstijl. Hoewel een manga natuurlijk weinig tekst bevat en niet de mooie zinsopbouw heeft van een traditionele roman verwacht je toch een zekere mate van schrijfkwaliteit. Jammer genoeg blijft dit op een laag pitje bij Nekogahara. Standaard dialogen die weinig verrassen, soms wat gekke vertalingen, en gewoon te weinig diepgang in de rest van het verhaal.

Iets te serieus

Daarbij was het ook wel leuk als er af en toe iets humor door de manga te vinden was. Geen flauwe komedie maar ik bedoel, samurai katten? Her en der een tikje humor had het verhaal naar een hoger niveau kunnen tillen en had de personages ook wat “menselijker” doen lijken.

Naar mijn idee neemt Nekogahara zichzelf dan ook iets te serieus en hoewel het een tof concept is komt het gewoon niet lekker uit de verf. Door de wat extreme artstyle en de oppervlakkige dialogen kom je nooit echt lekker in het verhaal. Maar voor liefhebbers van katten én samurai is dit zeker wel een aanrader.

Bonus: er is ook al een dappere kat geweest die het aan heeft gedurfd te Norachiyo te cosplayen. Meer info hier.

Nog meer toffe anime, manga, games of Japanse cd’s vinden? Bekijk dan al onze reviews of lees alle overige anime en manga artikelen. Weten waar je anime kunt kijken? Lees dan hier onze tips voor het kijken van anime in Nederland. En ben je op zoek naar fysieke anime, manga, games, cd’s en merchandise van je favoriete franchises? Kijk dan op: