Pokémon Sword en Pokémon Shield (Game Review)

Ik geloof niet dat er in de gehele geschiedenis van de Pokémon game franchise eerder een game was die zó controversieel is als Pokémon Sword en Pokémon Shield. Van ‘dramatische’ (en inmiddels ontkrachtte) gelekte beelden over grafisch falen, save fale corruptions, en uiteraard het hele National Dex drama. Er is genoeg geweest om over te spreken in de afgelopen periode.

Net als met vrijwel alle andere games heb ik echter een heldere policy: ik ga niet uit van geruchten, leaks, hacks, datamines etc. Ik baseer het spelen van een game geheel op mijn eigen ervaringen en verwachtingen. De Pokémon games hebben me hierin nog nooit teleurgesteld. Dus zonder twijfel heb ik mijn DUO Pack van Pokémon Sword en Pokémon Shield aangeschaft. En tot op heden met geen enkel beetje spijt. Want wát een heerlijke games zijn dit weer.

Een nieuw avontuur

Vanaf de eerste momenten zat ik met bijna met open mond en opperste concentratie aan de buis gekluisterd. De openingsscène is heel wat anders dan we normaal gewend zijn. En ook de daarop volgende acties zetten direct een andere toon voor je verhaal. De keuze van je starters gaat zonder Professor, maar mét een fantastisch leuke cutscene. En zo zijn er nog tal van kleine veranderingen.

Wellicht meest opvallende is ook dat je niet weer gedwongen door allerlei tutorials heen moet. Je kunt simpelweg aangeven dat je al bekend bent met iets, en je gaat zo weer door met het verhaal.

Jammer genoeg zitten hier al direct de eerste gaten in. Want een écht verhaal zit er niet in. De tijd van een groots Team Rocket complot lijken volledig van de baan. In plaats daarvan krijg je (wat later in de game) te maken met een mysterie over Pokémon Sword en Pokémon Shield. Maar dit is magertjes uitgewerkt. Want juist op de momenten dat je denkt dat je zélf iets met het mysterie kan gaan doen komen “de volwassenen” het wel even voor je oplossen.

Ook de huidige versie van de boze bende, ‘Team Yell’ is nogal slap neergezet. Sterker nog, ze zijn totaal niet te vergelijken met Team Rocket of de voorgaande bad guys. Ze zijn niet eens bad. Dat gezegd hebbende, zijn ze wel weer grappig om te zien en is hun icoon Marnie een leuk personage om tegen te komen. Met name ook haar Pokémon, Morpeko.

Gelukkig maakte de post-game dit nog wel een beetje goed doordat je actief de strijd aan gaat met een bepaald duo. Toch zou het niet verkeerd zijn als er wat meer aandacht besteed wordt aan het verhaal. Want ik merk echt dat ik toe ben aan een verdieping van de huidige verhaallijnen en meer een “beleving” zoek rondom Pokémon.

Playtime

Dit gebrek aan een grootschalig verhaal is misschien waarom sommige mensen als een malle door Pokémon Sword en Pokémon Shield rennen. Want al snel na release gingen er berichten rond dat de game ontzettend kort zou zijn. Mensen berichtten erover dat ze met een kleine 15 uur soms al Champion waren geworden. Hier kan ik maar één ding op zeggen: deze mensen hebben er gedachteloos doorheen gerend, zonder ook maar écht tijd te besteden aan al het leuks dat deze game te bieden heeft.

Want ondanks dat er wellicht geen groots overkappend verhaal is, is er meer dan genoeg te doen. Ik heb er alleen al ruim 7 uur over gedaan om mijn eerste badge te behalen. Daarna ging het wel sneller maar met ruim 20 uur op de teller had ik nét mijn zesde badge in handen, en met ruim 45 uur was ik Champion en had ik de post-game content uitgespeeld.

Inmiddels staat de teller op dik 70 uur en heb ik nog lang niet het idee dat ik “klaar” ben met de game. Simpelweg omdat ik me aan het vermaken was met Poké Jobs, kleding kopen en mijn Trainer Card aanpassen. Of berries aan het verzamelen was voor de curry. Bovenal nam ik echter overal de tijd om Pokémon te vangen en trainen. En heb ik lange tijd in de Wild Area gespendeerd met raids en surprise trades.

Wild Area

Want oef, de Wild Area! Echt een dream come true. Voor het eerst ooit een volledig gebied waarbij je de volledige vrije controle hebt over de camera. En dus echt op een avontuur kunt in de Pokémon Wildernis. Ik riep serieus tegen mijn partner “IK KAN RONDKIJKEN!!! KIJK HOE GAAF DIT IS” toen ik mijn eerste stappen daar zette, en heb geloof ik tig keer een rondje met de camera gemaakt.

Het feit dat ik zó enthousiast kan zijn over een vrije camera zegt ook wel weer wat. Het geeft aan hoe zeer Pokémon op sommige vlakken nog altijd achter heeft gelopen. Want een vrije camera is al jaren de standaard in tal van games.

Ook wordt het in de Wild Area duidelijk dat Pokémon Sword en Pokémon Shield er grafisch toch wat moeite mee heeft. Nergens anders is de character pop-up zó extreem zichtbaar als in dit gebied. En ook zul je hier de meeste framerate drops tegenkomen (waarbij het beeld wat hapert). Dit blijft gelukkig nog beperkt maar is zeker aanwezig. Alleen wanneer je online gaat om gebruik te maken van de Y-communicatie features zoals suprise trade ga je heel duidelijk merken dat het spel behoorlijk hapert.

Maar dit is technisch geneuzel. Want als je lekker aan het rennen bent door alle hoge grassen, let je daar totaal niet op. Er is namelijk zoveel te doen binnen de Wild Area dat je je om die andere zaken niet druk kunt maken. Niet alleen is het heerlijk om alle gebieden te doorkruisen en telkens andere Pokémon tegen te komen, ook de andere personen die je tegenkomt binnen het park zijn de moeite waard om aan te spreken!

Bovenal was ik echter verrast door de omvang van het park. Met name omdat deze ook twee keer zo groot is als je in eerste instantie ziet. En doordat de Pokémon die je tegenkomt vaak wisselen (afhankelijk van het weer) blijft het telkens een avontuur om op pad te gaan in de Wild Area.

Kale wereld

Maar waar de Wild Area een plek vol leven en avontuur is, valt dit niet te zeggen van de diverse andere plekken die je tegenkomt. Het leven ontbreekt simpelweg in de steden en dorpen. Want hoewel deze er echt fantastisch uitzien zou het voor de beleving nog veel gaver zijn als je er ook meer interactie mee kunt hebben. De TV’s laten bijvoorbeeld geen programma’s meer zien, boekenkasten zijn overal hetzelfde, en er zijn geen items meer in prullenbakken. Ook is het gros van de gebouwen is simpelweg niet te betreden, of zijn het kopieën van elkaar. Met name jammer als je de leuke buitenkant ziet van bijvoorbeeld de boekwinkels in Motostoke, of de plantenwinkel.

Meest teleurgesteld was ik in de restaurants die je op bepaalde plekken tegenkomt. Met name als er ook een hoofdverhaal actie gebeurde. Ik had dan echt verwacht een cutscene te zien van het eten of iets wat een soort interactie met de omgeving toonde. Maar helaas. Er gebeurde niks.

En dat is eeuwig zonde. Want de fundering ligt er nu inmiddels echt wel. Het is alleen echt tijd voor GameFreak om een volgende stap te gaan zetten en meer te investeren in een levendige wereld, en dat is meer dan alleen goede graphics. Meer interactie, betere performance, en een groter overkappend verhaal zouden deze game voor mij echt naar een volgend niveau tillen. Want qua gameplay zit het echt wel goed in deze game. Zeker met de toevoegingen van enkele gimmicks.

Nieuwe gimmicks (die stiekem erg leuk zijn)

Ook volledig nieuw in Pokémon Sword en Pokémon Shield is de introductie van zogenaamde Dynamix Battles. Dit zijn epische Pokémon gevechten op zogenaamde ‘Power Spots’ waardoor een Pokémon kan Dynamaxen. Ze worden hierbij extreem groot, nemen soms een andere vorm aan én krijgen nieuwe aanvallen. In eerste instantie dacht ik dat ik dit gewoon een flauwe gimmick zou vinden maar bij de eerste keer Dynamaxen in een gym battle kreeg ik toch een beetje kippenvel.

In het verlengde hiervan zijn er ook Dynamax Raids waarbij je (in de Wild Area) speciale wilde Pokémon kunt vangen met een Dynamax vorm. Deze battles doe je met vier andere trainers (NPC’s of via het internet gevonden trainers) waarbij je de Pokémon probeert te verslaan en vervolgens te vangen. Dit gaat er anders aan toe dan de keurige turn-based battles zoals we die kennen. De wilde Pokémon kan namelijk soms meerdere keren achter elkaar aanvallen, enorm veel damage doen, en soms schilden oproepen die eerst kapot moeten voor je weer damage kunt doen.

En ben je helemaal kapot na een intense Dynamax Raid? Dan kun je waar dan ook je camp opzetten met je eigen tentje. Hier kun je spelen met je Pokémon en bovenal lekkere curry maken. Deze curry maak door je diverse ingrediënten (die je o.a. in de Wild Area kunt kopen) te mengen met welbekende berries.

Wakker vervolgens het vuurtje aan, roer even flink door de pot en je kunt genieten van je eindresultaat. Niet alleen maak je hier je Pokémon blij mee, en vriendelijker naar jou toe, je geeft ze ook weer extra HP. Afhankelijk van hoe goed je curry wordt, des te beter de positieve effecten zijn. Scheelt weer een ritje naar het Pokémon Center.

Ook hiervan dacht ik dat het gewoon een nutteloze gimmick zou zijn maar ik heb inmiddels alweer flink wat meer curry’s gemaakt dan ik eigenlijk wil toegeven…

Quality of life

Naast deze, wat grotere, toevoegingen zijn er tal van ‘quality of life’ aanpassingen gedaan binnen Pokémon Sword en Pokémon Shield. Zo kun je nu ten alle tijden bij je Pokémon in de boxes komen (je hoeft niet meer naar de pc’s in het Pokémon Center). En is er een extra balie in de Pokémon Centers waar je o.a. je de nickname rater en move deleter diensten vindt.

Ook kun je al vrij snel gebruik maken van de ‘Flying Taxi’ zodat je snel heen en weer kunt reizen tussen de gebieden. En is het volledige HM-systeem nu officieel verdwenen. Tevens kun je in het Pokémon Center zogenaamde Poké Jobs accepteren, waarbij je Pokémon experience op kunnen doen en extra items verzamelen. Handig voor het trainen en grinden.

Persoonlijk heb ik ook altijd een zwak voor customization opties, met name als het gaat om je avatar. Ik ben dan ook blij om te zien dat de kleding shops weer terug zijn (al had ik graag wat meer unieke items ipv recolours gezien) en heb ook al menig keer de kapper bezocht. Klinkt wellicht vreemd als quality of life improvement, maar voor mij maakt het de speelervaring echt leuker door er een persoonlijke touch zoals dit aan te geven.

Meest opvallende quality of life verandering is echter de shared experience. Voorheen was hier een item voor nodig maar deze functie is nu integraal onderdeel van de ervaring. Dit betekent dat alle Pokémon in je team automatisch exp. krijgen nadat je een Pokémon hebt gevangen, of verslagen. Wat mij betreft een enorme verbetering die voor het gros van de mensen relevant en prettig zal zijn, gezien je niet meer eindeloos hoeft te grinden.

Wel zijn er mensen bij die dit vervelend vinden en voor hen is er jammer genoeg geen oplossing. Behalve slechts één Pokémon meenemen. Iets wat gelukkig snel geregeld is doordat je dus ten alle tijden bij je Pokémon boxes kunt komen.

National Dex

En dit brengt me eigenlijk toch ook nog even bij de National Dex. Want hoewel ik er niet echt om geef dat ik niet fysiek bij al mijn Pokémon kan in deze game, besef ik me wel dat dit voor sommige mensen heel anders ligt.

Maar je kunt het ook positief bekijken. Want je wordt ook wat meer gedwongen naar Pokémon te kijken die je normaal gesproken links liet liggen. En doordat alles rondom breeden en IV’s een stuk toegankelijker is gemaakt ga je veel sneller experimenteren. Voor mij bracht het echt weer wat vernieuwing met zich mee.

Daarnaast is er zoveel ander leuks om te doen binnen Pokémon Sword en Pokémon Shield! En wie weet dat er straks met de komst van Pokémon Home nog wel weer tal van opties bijkomen die tegemoet komen aan de wensen voor een National Dex. Voor mij is het ontbreken van de National Dex dan ook geen reden om de games volledig links te laten liggen.

Soundtrack

Ik denk echter dat er één ding is waar echt niemand over kan zeuren en dat is de soundtrack van deze game. Want man, oh man! De composers hebben hier weer echt een muzikaal meesterwerkje van gemaakt. Met name tijdens de Gym Leader battles is de muziek echt ontzettend goed.

Bijzondere toevoeging is ook de samenwerking met Toby Fox, de ontwikkelaar en composer van de cult-hit game ‘Undertale’. Een indie game geroemd om haar fantastische muziek. Hij heeft samengewerkt met Game Freak aan de soundtrack van de games.

De oude en vertrouwde geluidjes zijn allemaal terug te vinden in nieuwe jasjes. En ook de nieuwe toevoegingen tijdens je gym of dynamax battles, de deuntjes tijdens je reizen langs de verschillende routes, ze zijn stuk voor stuk om van te genieten.

Eindconclusie

Ik kan dan ook alleen maar concluderen dat Pokémon Sword en Pokémon Shield weer hele gedegen games zijn binnen de franchise. Wel is het duidelijk dat de serie op een hoop vlakken nog wat stappen bij moet gaan zetten om te voldoen aan de huidige verwachtingen. Met name op het gebied van grafische prestaties en meer vrijheid binnen de Pokémon wereld.

Discussiepunt is hier met name ook de prijs. Want hoewel ik er meer dan genoeg uit heb gehaald om de €60,- per game te verantwoorden kan ik me goed voorstellen dat dit voor sommige anders ligt. Qua visuals en levendigheid is er zeker nog veel ruimte voor verbetering, maar qua gameplay is het het waard.

Hopelijk kunnen we in de toekomst dan ook uitkijken naar een grafisch pareltje waarbinnen de gehele game zo speelt als de Wild Area dit nu doet. Voor nu zijn dit echter weer fantastische Pokémon games of van te genieten als vanouds. Want ondanks de overduidelijke gebreken is het speelgenot wederom ongekend groot, voor zowel nieuwe als oude Pokémon fans.

Game Review: Pokémon Sword en Pokémon Shield
7.8 / 10 Ons cijfer
Story7
Gameplay9
Graphics7
Geluid8
Note: Dit is geen gesponsord artikel. Wel zijn sommige links, affiliate links. Dit betekent dat wij een klein percentage krijgen van de aankoop die je doet nadat je op de link hebt geklikt. Dit kost jou echter niets extra’s maar helpt ons enorm. Bedankt hiervoor!

Joyce
desushitimes@gmail.com

Joyce is de oprichtster van The Sushi Times en schrijft inmiddels al bijna 10 jaar over alles dat te maken heeft met Japan. Verder is ze gek op anime, gaming, Pokémon, Animal Crossing en alles dat kawaii is. Daarnaast is ze ook een fanatieke Japanse hobby chef, wat tot uiting komt op ProefJapan.com!

Geen reactie's

Geef een reactie