24 nov Recensie: Kinniku Shojo Tai – Kimi Dake Ga Oboeteiru Eiga
Trailers kunnen misleidend zijn. Bij Kinniku Shojo Tai’s nieuwe album ‘Kimi Dake ga Oboeteiru Eiga’ is dat zeker het geval. De trailer voor het album klonk alsof de band terug is gegaan naar de sound die ze midden tot eind jaren negentig hadden. En hoewel de nadruk net als in die periode meer op de pop- en rockinvloeden van de band ligt, is ‘Kimi Dake ga Oboeteiru Eiga’ een vrij typisch modern Kinniku Shojo Tai-album. De balans in invloeden is iets anders, maar bij een band met zo’n rare sound is dat niet altijd iets vreemds.
Aan de andere kant is de verandering opvallend. Er staan een stuk minder van de elegante speed metal-arrangementen van gitarist Fumihiko Kitsutaka op. En de springerige funkriffs van zijn gitaarcollega Toshiaki Honjo zijn zelfs helemaal verdwenen. Maar de sound van Kinniku Shojo Tai is zo raar en eigen, dat het album als niemand anders klinkt. Natuurlijk komt dat deels door het typerende stemgeluid van Kenji Otsuki. Vooral bassist Yuichiro Uchida heeft er echter op gelet dat de band precies zo gek klinkt als normaal.
Kimi Dake Ga Oboeteiru Eiga
Uchida, Kitsutaka en Honjo schreven allemaal drie nummers voor ‘Kimi Dake ga Oboeteiru Eiga’. Honjo eigenlijk vier, maar het knotsgekke en te gekke instrumentaaltje Russia no Circus Dan Ika Sama Magician is nog geen twee minuten lang en doet bovendien aan alsof het uit een jamsessie ontstaan is.
Uchida schreef met Sekai Chan een nummer dat doet denken aan de vroegste dagen van Kinniku Shojo Tai, nog voordat Kitsutaka en Honjo in de band zaten. De onheilspellende, bijna jazzy baslijn draagt de dreigende sfeer van het nummer perfect en heel tof is hoe het nummer naar een refrein toe lijkt te werken dat er helemaal niet in zit. Boya No Shichi Nin is een leuke, vlotte rocker die tussen stampende riffs en ska-achtige coupletten heen en weer springt.
Hoewel er minder plek voor neoklassieke gitaarcapriolen is, zorgde Kitsutaka voor het meer typische moderne Kinniku Shojo Tai-werk. Muishiki Shita de Aimasho is een prachtige melodieuze rocker die zo tussen nummers als Owakari Ikadaketa Daro Ka en Torifido no Hi ga Ki Te Mo Futari wa Iki Nuku past. Ooedo Teppo 100 Nintai Onmitsu Senki is het meest heavy nummer van de plaat en ook een van de betere.
Flow
Als ‘Kimi Dake ga Oboeteiru Eiga’ al een probleem heeft, is het dat er te veel ballads op staan. Geen van de ballads is onaardig, maar het zijn er wel vier, wat op de elf nummers wat veel is. Bovendien leunt openingstrack Tanoshii Koto Shikanai ook vrij dicht tegen een powerballad aan. Het rockt er nét iets te stevig voor, maar het is geen verschil van dag en nacht.
Van de “volledige” ballads is Covid-19 (ja, echt) mijn favoriet. Het begint als een vrij standaard akoestische ballade, maar er zitten ook wat semi-elektronische stukken in die het nummer opeens bijna spookachtig maken. Outsiders heeft een simpel, maar ontzettend cool herhalend gitaarthema, terwijl Honjo’s Otegara Sunshine het album lekker relaxed en positief afsluit.
Daar zit wel een deel van het probleem: drie ballads direct na elkaar aan het einde van de plaat is niet ideaal voor de flow van het album. Gelukkig maakt het niet al te veel uit als je net een blok met Ooedo Teppo 100 Nintai Onmitsu Senki, Russia no Ricus Dan Ika Sama Magician en de lekkere uptempo rocker Soko Ijiraretara Haa!? (denk aan nummers als Makura Nage Eigyo of Mazeruna Kiken) hebt gehad.
Misleiden
Laat je niet misleiden door de trailer voor ‘Kimi Dake ga Oboeteiru Eiga’. Het album klinkt iets meer als Kinniku Shojo Tai in de jaren negentig klonk dan zijn voorgangers, maar is alsnog typerend voor hoe de band de laatste jaren klinkt. Wie in de eerste plaats voor de metalriffs of de funkrockers naar de band luistert zal misschien licht teleurgesteld zijn, maar ‘Kimi Dake ga Oboeteiru Eiga’ is een prima album. Niet zo goed als ‘Love‘ of ‘Omake no Ichinichi (Tatakai no Hibi)’, maar ook weer niet véél minder.
Momenteel staat ‘Kimi Dake ga Oboeteiru Eiga’ nog niet op westerse streamingplatforms. De rest van het oeuvre van Kinniku Shojo Tai echter wel, dus het zal een kwestie van tijd zijn.
Japanse muziek kopen
Buiten streamingdiensten zoals Spotify kun je de artiesten ook nog supporten door hun albums fysiek aan te schaffen. Ook nog eens leuk voor je eigen verzameling én je krijgt er soms ook nog toffe bonus goodies bij. Japanse muziek kun je o.a. (soms!) vinden bij bol.com en amazon.nl maar het beste kun je terecht bij CDJapan. Zij hebben een enorm aanbod Japanse muziek. Let wel even op de bijkomende importkosten!
Geen reactie's