The Lovebites EP (CD Review)

Lovebites is een van de vele volledig vrouwelijke metalbands uit Japan die zijn oorsprong vindt in Destrose (een band uit 2005). Eerder waren voormalige leden van die band al verantwoordelijk voor de oprichting van bands als Mary’s Blood, Mardelas, Disqualia, Fate Gear en Octaviagrace.

Ook de ritmesectie van Lovebites – drumster Haruna en bassiste Miho – hebben een verleden in Destrose, maar richten zich sinds vorig jaar volledig op Lovebites. Begin dit jaar verscheen hun waanzinnige debuut-EP in Japan en nu brengt JPU Records deze in Europa uit. Voor liefhebbers van krachtige, energieke power metal met pakkende, maar niet te clichématige refreinen is ‘The Lovebites EP’ een must.

Hoewel de EP bomvol spectaculair gitaarwerk staat – zowel de riffs als de solo’s en de melodieuze thema’s van Midori en Mi-Ya zijn weergaloos – is er een dame in de band die pas écht de show steelt en dat is zangeres Asami. Voor haar toetreden tot Lovebites was deze dame mij volslagen onbekend, maar ze heeft alles in zich om Eye van Mary’s Blood te evenaren als mijn favoriete Japanse zangeres.

Het rauwe randje van Eye heeft Asami niet, maar beide dames delen wel dat ze een wat lager, krachtiger bereik hebben dan de meeste zangeressen in het genre, al bewijst Asami aan het einde van openingstrack Don’t Bite The Dust dat ze ook met overweldigende kracht de hogere regionen in kan.

Krachtig geluid

Japanse power metal bestaat er in twee categorieën. Beide hebben melodie hoog in het vaandel, maar enerzijds zijn er bands die daarin doorschieten en met iets mierzoets op de proppen komen, terwijl er anderzijds bands zijn die het iets rauwer aanpakken en wat dichter bij de traditionele heavy metal van bands als Judas Priest, Iron Maiden, Helloween en – binnen Japan – Loudness en Anthem blijven. Net als Mary’s Blood behoort Lovebites overduidelijk tot de laatste categorie. Dat blijkt zowel uit het redelijk ongepolijste gitaargeluid als simpelweg uit de composities.

Dat betekent niet dat er in de muziek van Lovebites geen ruimte is voor melodie. Sterker nog, in alle refreinen op ‘The Lovebites EP’ krijgt Asami uitgebreid de ruimte om de melodieën te dragen. Het mag van de dames alleen overduidelijk niet ten koste van de kracht van de muziek gaan. Lovebites heeft ballen, om het oneerbiedig te verwoorden. The Apocalypse laat bijvoorbeeld uitstekend horen hoe het vijftal van heftige, duistere beukriffs naar wat meer open, hoopvolle passages gaat zonder dat het nummer onsamenhangend of rommelig gaat klinken.

Waardevolle toevoeging

Verder is het lovenswaardig hoe Lovebites in staat is om pakkende nummers te schrijven zonder meteen hoorbaar een gooi naar de hitlijsten te doen. Ieder nummer op ‘The Lovebites EP’ is nodigt op die manier uit tot headbangen én meezingen. Vooral Scream For Me en Don’t Bite The Dust zijn bijzonder pakkend zonder daarbij hun kracht te verliezen. Veel metalbands slaan tegenwoordig de plank mis door voor het een of het ander te gaan, maar Lovebites bewijst dat het allebei kan en is daarmee een zeer waardevolle toevoeging aan het huidige metallandschap. Zeker in Japan.

De andere twee nummers zijn iets duisterder en progressiever van opzet. Dat betekent niet dat de nummers niet pakkend zijn; de melodieuze, optimistische sfeer blijft ook in The Apocalypse en Bravehearted sterk overeind, maar het agressieve riffwerk van Midori en Mi-Ya biedt een perfect tegenwicht voor de andere twee nummers, die wat eenvoudiger opgebouwd en wat opener zijn. Overigens zitten de nummers vol spectaculaire gitaarsolo’s en laat ook Haruna aan de hand van wat drukke drumfills horen wat ze in huis heeft.



Korte release

Natuurlijk is ‘The Lovebites EP’ met net iets meer dan twintig minuten een korte release en bewijst dat nog niet dat het vijftal ook op albumlengte overtuigt, maar het album stemt hoopvol. De dames zijn in staat om een aantal te gekke heavymetalnummers te schrijven en Asami is niets minder dan een openbaring. Haar stem alleen al is genoeg om ‘The Lovebites EP’ een kans te geven. De rest van de band zal je verder overtuigen.

Spijtig genoeg is The Lovebites EP in Nederland niet super makkelijk te vinden, maar gelukkig wel op Amazon!

Kevin Pasman
kevymetal@hotmail.com

Kevin is altijd op zoek naar de beste muziek van over de hele wereld. Hij is altijd benieuwd naar de drijfveren van de muzikanten die erachter zitten en verdiept zich er graag in. Voor de The Sushi Times schrijft hij over de tofste Japanse bands maar wil je meer lezen? Kijk dan ook op zijn eigen site kevymetal.wordpress.com!

Geen reactie's

Geef een reactie