23 jul Waarom wij niet (meer) schrijven over de Olympische Spelen Tokyo 2020
Na jaren wachten en een hoop tegenslagen zijn vrijdag 23 juli de Olympische Spelen Tokyo 2020 (/2021) dan eindelijk van start gegaan. Toch hebben wij op The Sushi Times weinig aandacht besteed aan de Spelen, en zal je er verder weinig berichtgeving over gaan lezen op ons platform. Omdat dit wellicht wat vreemd overkomt wil ik graag toelichten waarom we deze keuze hebben gemaakt.
Onverantwoord
De korte versie van het antwoord is dat ik (persoonlijk) totaal niet achter deze spelen sta. Aangezien ze niets minder zijn geworden dan een theaterstuk van de Japanse overheid en het Olympisch International comité (IOC). Het is mijn inziens onverantwoord om in deze tijden een evenement als deze te organiseren. Zeker gezien de huidige situatie en publieke opinie in Japan.
Huidige covid situatie
Want hoewel de westerse media graag Japan erbij nemen als “goed voorbeeld” van COVID controle is de realiteit heel anders. Zo stijgt het aantal besmettingen in Japan nog altijd hard en geldt in sommige regio’s van Japan de noodsituatie.
Daarbij kun je ook weinig vertrouwen op de cijfers die gerapporteerd worden over besmettingen. Een heel aanzienlijk deel van de Japanners laat zich namelijk niet zomaar testen, tenzij het echt niet anders kan. In tegenstelling tot andere landen moet men in Japan per persoon, per test betalen. Deze bedragen variëren van zo’n €30 tot €130 per keer. Geen bedrag wat iemand (zeker niet meerdere keren) zomaar gaat ophoesten. En dat is dan als je uberhaupt een plek hebt gevonden om je te mogen laten testen, want ook daar zijn een hoop uitdagingen. Zoals hele strikte eisen voor je in aanmerking komt voor een test en moeilijk bereikbare testlocaties.
Ook de ziekenhuis getallen kun je niet zomaar voor waar aannemen in Japan. Diverse berichtgevingen hebben namelijk al naar buiten gebracht dat sommige ziekenhuizen simpelweg covid patiënten weigeren, ondanks dat er vrije bedden zijn. De ziekenhuizen willen simpelweg geen covidpatiënten op hun records hebben staan, of zijn bang voor een uitbraak in hun ziekenhuis.
Lage vaccinatiegraad
Vooral opvallend is ook de traagheid waarmee er gevaccineerd wordt in Japan. Nu ligt de vaccinatiegraad in Japan over het algemeen wat lager dan in vergelijkbare landen, maar dan nog zijn de verschillen opvallend. Een van de eerste oorzaken is de late start. Japan heeft eerst alle vaccins zelf nog willen testen en goedkeuren voor ze werden vrijgegeven. Daarna was er veel moeite met de juiste inkoop en distributie, wat tot gevolg heeft gehad dat er tekorten ontstonden. Mede hierdoor is er in sommige gevallen ook sprake geweest van mensen die geen tweede vaccin hebben gekregen, of (te) lang tussen de twee doses hebben moeten wachten.
Het resultaat? Begin juli was er pas een krappe 12% van de bevolking volledig gevaccineerd. Ze hebben dan ook flink wat werk aan de winkel als ze hun volledige dekkingsgraad in november 2021 nog willen halen.
Publieke opinie
Het is dan ook niet zo vreemd dat de meeste Japanners totaal niet zitten te wachten op de enorme influx van buitenlanders. Japan is sowieso al een wat xenofobisch land dat buitenstaanders met argwaan en voorzichtigheid bekijkt (meestal wel verpakt in extreme beleefdheid uiteraard). Tel daarbij de angst op dat deze buitenlanders nieuwe besmettingen en varianten meenemen, en je kunt zien dat de meeste Japanners geen zin hebben in de spelen.
Sterker nog in recente onderzoeken gaf meer dan 80% aan geen voorstander te zijn van de Olympische Spelen en dat ze verplaatst, al dan niet helemaal geannuleerd moesten worden.
Dat deze toch door zijn gegaan betekent dan ook een hoop onvrede. Zo waren er ten tijde van de openingsceremonie van de Olympische Spelen Tokyo 2020 diverse (grote) protesten gaande, net buiten het stadion. De media heeft hier echter niet over (mogen) berichten, maar er zijn genoeg beelden te vinden op Twitter. Deze protesten zijn er niet alleen tijdens de openingsceremonie geweest. Al weken wordt er met regelmaat geprotesteerd – zowel klein als groot – tegen de doorgang van deze spelen.
Waarom Japan de spelen niet kon annuleren
Toch is er besloten door te zetten en heeft Japan niets geannuleerd. Nu was het ook überhaupt niet aan Japan om deze spelen te annuleren. De enige partij die het festijn had kunnen stoppen is de IOC zelf. Zij zijn de absolute eindverantwoordelijke. Had Japan zonder hun toestemming geweigerd door te gaan met de organisatie dan zouden zij officieel contractbreuk plegen met enorme financiële gevolgen. En dan hebben we het niet alleen over de al gemaakte kosten, maar ook verrekeningen vanuit de IOC zouden miljarden extra kunnen gaan kosten. De IOC heeft echter voet bij stuk gehouden en alle weerwoorden naast zich neergelegd, grotendeels omdat ook zij anders bang waren voor te grote financiële verliezen.
Politieke prestige
De schuld helemaal op de IOC afschuiven is ook niet terecht. Want als Japan echt had gewild was er vast een oplossing te bedenken geweest. Er spelen echter nog enkele belangrijke politieke aspecten mee, zoals de wens voor internationaal aanzien voor Japan. Zeker gezien de Olympische Winterspelen bij hun grote “concurrent” China in 2022 al om de hoek staan.
De Japanse overheid en met name de huidige premier – Yoshihide Suga – staan te popelen om hun positie te bewijzen. Een succesvolle Olympische Spelen Tokyo 2020 zijn daar (volgens hen) een belangrijke sleutel in. Om geen internationaal gezichtsverlies te leiden hebben zij zich dan ook ingezet voor het door laten gaan van de spelen.
Buitengesloten
Dat de Japanse politiek zich zo heeft ingezet voor de spelen maakt het extra pijnlijk dat zij zich niet inzetten voor visumhouders. Want het feit dat er ondanks alles duizenden sporters en hun entourages, en andere genodigden het land zomaar mogen binnenvliegen voor dit evenement is erg pijnlijk voor een grote groep mensen. Namelijk de duizenden visumhouders die met smart zitten te wachten om het land te mogen betreden.
Grote aantallen expats, studenten, en andere visumhouders worden namelijk nog altijd uit Japan geweerd als ze geen Japans paspoort hebben. In sommige gevallen betekent dit dat mensen hun partner al meer dan een jaar niet hebben gezien. Dat er gezinnen uit elkaar zijn gerukt, of mensen nog steeds niet aan hun studies hebben mogen beginnen.
Dat maakt het gemak waarmee alle atleten nu naar binnen mogen extra crue. Zeker omdat je er vanuit kunnen gaan dat een influx van nieuwe besmettingen het nog moeilijker zal maken voor de visumhouders om naar Japan te mogen vertrekken.
Geen fijn gevoel
Een heel lang verhaal kort kunnen we simpelweg stellen dat ik me er niet prettig bij voel om de Olympische Spelen Tokyo 2020 te steunen door er extra publiciteit aan te geven. Iedereen mag hierbij natuurlijk zijn eigen mening vormen, maar ik wil er persoonlijk gewoon niet meer aandacht aan besteden dan absoluut noodzakelijk.
Geen reactie's