10 dec Yakuza: Like A Dragon voor Playstation 4 (Game Review)

Yakuza Like A Dragon is de nieuwste toevoeging aan de welbekende Yakuza reeks. Met een geheel nieuwe cast en thuisbasis: Yokohama! De Yakuza serie is een franchise die ik jarenlang genegeerd heb. Tot ik in 2018 voor het eerst begon aan Yakuza Zero. In recordtempo volgde vervolgens delen 1 t/m 6. Want wát een games zijn dit. Natuurlijk is de Japanse setting al genoeg om me te enthousiasmeren, maar de games weten op perfecte manier keiharde actie te combineren met intrigerende verhalen, toffe personages, en een flinke dosis bizarre, Japanse humor.

Goro Majima heeft dan ook voor altijd een plekje in m’n hart veroverd als één van mijn favoriete videogame characters ooit. En stiekem hoop ik nog altijd op een volledige Hostess Bar simulator. Een lang verhaal kort: ben ik gewoon een keiharde simp voor de franchise. Maar Yakuza: Like A Dragon, ook wel Yakuza VII, of Yakuza 7 genoemd markeert een geheel nieuw begin voor deze fantastische franchise.

Perfecte instapper

En laten we voorop stellen: je hebt geen enkele voorkennis nodig om in te stappen met Yakuza: Like a Dragon. Her en der zitten er wat verwijzingen naar vorige games in, en komen er nog een aantal iconische personages voorbij (waar zeker fans erg blij van zullen worden), maar voorkennis is geen vereiste.

In dit geval stap je namelijk in de schoenen van Ichiban Kasuga, een yakuza helemaal onder aan de keten van zijn geliefde Yakuza familie. Zijn blinde loyaliteit komt hem echter duur te staan, en wanneer hij voor dood wordt achter gelaten in Yokohama is het aan jou om een nieuw leven op te bouwen. Met je nieuwe vrienden ontdek je al het bijzonders dat Yokohama te bieden heeft; van bioscopen tot karaoke bars, hostesses en arcades, en natuurlijk flink wat mensen om mee op de vuist te gaan.

Het verleden haalt Ichiban echter al snel in wanneer hij verwikkeld raakt in een groots plot dat de onderwereld van Yokohama op haar grondvesten zal doen schudden!

Een nieuw thuis: Yokohama

Dat Yokohama in deze game onze thuisbasis is, is een nieuw twist voor de Yakuza games. Yokohama is een stuk groter dan het vertrouwde Kamurocho of Dotonbori ooit waren, maar mist het intieme en chaotische. Het voelde af en toe zelfs gewoon kil en leeg aan. Gevoelsmatig was er ook minder te zien en doen dan in vorige games, in vergelijking met de grootte van het speelveld.

Maar vergis je niet! Er is een enorme hoeveelheid vermaak verborgen in deze game. Van lekker eten tot dronken worden met je maatjes, en het shoppen van unieke accessoires (aka wapens). En ook op het gebied van side quests komen we niets tekort.

Op en top Japans

Voor een groot Japanofiel als ik, zijn er maar weinig games als de Yakuza serie die zóveel laten zien van de Japanse cultuur, op meerdere manieren. Sommige zijn heel duidelijk zichtbaar, andere zaken zitten in kleine nuances. Naast dat je door een bijna letterlijke kopie van Yokohoma loopt, is de Japanse cultuur op nog veel meer manieren versmolten met deze game.

Soms lijken gebeurtenissen of personages te bizar voor woorden, tot je snapt dat ze bijvoorbeeld een karikatuur moeten zijn van een oude legende. Of een uitvergroot stereotype zijn, bekend in Japan, en ga zo maar door. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen dit soort dingen weet op te pikken, of weet te waarderen. En dat sommige gebeurtenissen – vanuit ons Westerse perspectief – gewoon bizar zijn. Ik kan je echter alleen maar aanraden om met een ‘open mind’ de game te spelen. En gewoon te genieten van de gekte en chaos die af en toe op je af komt.

Ongekend veel vermaak

Deze typische Japanse verwijzingen zitten met name verborgen in de talloze sidequests en activiteiten die je kunt ondernemen, en maken het waanzinnig leuk om door te blijven spelen. Sterker nog, er zijn maar weinig games die mijn inner completionist zo hard weten wakker wakker te schudden als de Yakuza franchise, en Like A Dragon is geen uitzondering. Ik kon op sommige momenten de controller gewoon écht niet weg leggen. Onder het mom van “oke, nog eentje dan” vlogen avonden (en stiekem een paar nachten) in één ruk voorbij. Van zingen in de Karaoke bar, of het bevrienden van een hele vlucht duiven. Het komt allemaal voorbij.

Het is absoluut niet verplicht om je in alle sidemissies of activiteiten te storten, maar ze simpelweg overslaan en alleen de mainstory zou een grote fout zijn. Een enorm deel van het genot en plezier dat je uit de Yakuza franchise haalt zit hem namelijk juist in al deze kleine dingen. Duik er dan ook vol op in en laat je meevoeren met deze beleving. Je zult er absoluut geen spijt van krijgen.

Turn-based Battle System

Grootste verandering voor fans van de franchise is echter het battle system. Voorgaande games heb ik echt waanzinnig genoten van het lekker rammen op knoppen en tegenstanders in elkaar te slaan met de meest lompe combo’s en hilarische special moves. Dus toen aangekondigd werd dat dit in Like A Dragon volgens een turn-based systeem zou gaan worden, kreeg ik het wel even benauwd… Ik was vooral bang dat de Yakuza games niet meer hun essentie zouden behouden binnen de gevechten. Dat het lekkere knoppen rammen zou plaats maken voor saaie, langdurende gevechten.

Maar saaie gevechten waren het zeker niet! Sterker nog, de turn-based mechanics zaten super goed in elkaar en zorgden voor een hele natuurlijke flow in de gevechten welke alles behalve statisch deed aanvoelen. Daarbij was het ontzettend leuk om te wisselen tussen de verschillende party members en het uitvogelen van je combo’s en strategieën.

Ik kan dan ook niet anders dan blij zijn dat ze toch deze keuze hebben gemaakt. Of zoals Masayoshi Yokoyama, de hoofdproducent van de Yakuza-serie, eerder zei in interviews: “Onze studio gelooft sterk in het maken van games die de meest interessante vertelervaring bieden. De belangrijkste veranderingen in het spelsysteem en het vechtsysteem zijn simpelweg het resultaat van het aannemen van de meest geschikte vorm voor de speler om het verhaal te ervaren, en dat maakte het RPG-systeem de logische keuze voor ons. Ook al is het misschien een schok voor fans van de serie, we hebben besloten om moedig te zijn en te veranderen het spel zelf, omdat we wisten dat het moest gebeuren. “

En gebeuren moest het ook eigenlijk wel. Want mede hierdoor is Yakuza Like A Dragon toch weer een geheel nieuwe ervaring binnen de bestaande reeks. Het heeft wel degelijk de essentie bewaard, maar dit in een nieuwere jas gestoken. En die jas, die past me prima. Al verlang ik stiekem ook nog wel een beetje naar het comfort van het bekende knoppen rammen uit de eerder games.

Dragon Quest

Ook op andere vlakken heeft deze nieuwe Yakuza titel goed gekeken naar de klassieke JRPG”s. Sterker nog, er wordt letterlijk verwezen naar Japan’s meest iconische JRPG franchise: Dragon Quest. Ichiban droomt er van om een echte ‘Hero’ te worden en voor je het weet zie je enemies en de wereld ineens in een heel ander daglicht.

Gangsters veranderen in kwaadaardige vechtersbazen met rode ogen, en je baant je al “grinded” en weg door het leven. Terwijl je letterlijk en figuurlijk door JRPG dungeons rent en je door gevechten en andere ervaringen ‘experience’ verdient om verder te groeien in je Hero job. Of in één van de andere jobs die je kunt kiezen voor jezelf en je vrienden, ofwel je party members. Fans van de Dragon Quest franchise zullen ook ongetwijfeld bepaalde geluidjes en melodietjes herkennen die hierbij de revue passeren!

En hoewel ik gek ben op JRPG’s vond ik het juist leuk dat Yakuza zich altijd wat meer wist te onderscheiden. Het was nooit echt puur een fighter, action, adventure, of RPG, maar een soort mix van dat alles. De weg die ze nu zijn ingeslagen is echter onmiskenbaar die van een meer traditionele JRPG. Het is ontzettend goed uitgevoerd, maar ergens weet het me gewoon nét niet zo te raken als Yakuza Zero dat destijds deed.

Musthave

Yakuza Like A Dragon is dan ook een fantastische game die me weer tientallen uren mateloos heeft weten te vermaken. Ik hou van de bizarre humor en Japanse elementen. Ik vind het heerlijk om de gerechten te bekijken in restaurantjes, en door de straten te rennen en elke side quest op te pakken die ik tegenkom. Ook de nieuwe hoofdpersoon, Ichiban wist mijn hart – na een aantal uurtjes wennen – te veroveren, en de andere party members net zo goed. Het verhaal was weer precies wat ik verwacht van Yakuza. Met de juiste mix van herkenbaarheid, old-skool maffia elementen, verrassende plot twists, en alle gekheid die je maar wensen kunt van deze franchise.

Een absolute musthave voor iedereen die ooit getwijfeld heeft om te beginnen met Yakuza, en al helemaal onmisbaar voor de doorgewinterde fan. Want met deze game slaat de franchise een nieuwe weg in, die ons de komende jaren nog zal weten mee te voeren op veel meer grootse avonturen.

Yakuza Like A Dragon is nu beschikbaar op Xbox One en Playstation 4, met (gratis) compatibility updates naar Playstation 5. En fysieke releases voor de nieuwe gens gepland aan het begin van 2021.