Zin of onzin? Gebruikte onderbroeken automaten in Japan

Eens in de zoveel tijd worden we bestookt met berichten over het magische Japan waar je op elke straathoek zogenaamd automaten tegenkomt waar je gedragen damesonderbroekjes zou kunnen scoren. Ditmaal aangewakkerd door een nogal controversiële reclame van de Hörnbach lacht de hele wereld weer eventjes mee om dat “óh, zo gekke Japan”, en de stereotypes die daarbij horen.

Als groot Japan liefhebbers, en fan van de vele automaten die je in het land vindt geeft dit ons weer genoeg reden om diep te zuchten, een wenkbrauw op te trekken en uiteraard achter ons toetsenbord te gaan zitten. Hoogtijd om het eens te hebben over de zin en onzin van de Japanse onderbroeken automaten.

Overal automaten

Want in Japan vind je wel degelijk op vrijwel elke straathoek een automaat. Maar zeker niet allemaal gevuld met onderbroeken. In het merendeel vind je hele normale zaken zoals blikjes drinken en snacks. De meest voorkomende plek waar je onderbroeken in een automaat vindt is in het ziekenhuis. En deze zijn niet gedragen. In de meeste ziekenhuizen in Japan vind je namelijk dit soort machines die dagelijkse benodigdheden verkopen zoals pyjama’s en tandenborstels voor mensen die ze zijn vergeten.

Maar er zijn wel degelijke soorten die wat meer unieke producten verkopen. Denk aan brood, eten in blik, of religieuze voorwerpen. Daarnaast zijn er ook ondernemingen die speciale vending machines laten ontwikkelen voor marketing doeleinden. Denk hierbij aan automaten bij een viszaak waar je levende kreeften kunt krijgen. Dit zijn echter uitzonderingen op de regel.

Ondeugende mystery boxes

In het verlengde hiervan zijn er ook diverse varianten te vinden die seksueel getinte voorwerpen aanbieden of andere materialen. Denk bijvoorbeeld aan “mystery boxes” met daarin ondeugende verhaaltjes, condooms, speeltjes, glijmiddel en meer. Deze vind je echter niet op elke straathoek maar vaak gekoppeld aan een winkel of andere gelegenheid in de buurt. De machines zijn er dan om producten uit te proberen voor ze echt op de markt komen, of om als promotie te dienen.

Gebruikte onderbroeken

Maar waar komt dat idee van die gebruikte onderbroeken automaten dan vandaan? Simpel; ooit bestonden deze wel. Inmiddels alweer meer dan 15 jaar geleden waren er wel degelijk dit soort machines te vinden in de zijstraten van wijken zoals Akihabara. Het waren er echter maar een handjevol en zijn inmiddels al jaren illegaal.

Onder de naam “burusera” (ブルセラ) (afgeleid van het Engelse woord bloomers) worden deze onderbroekjes echter nog wel gepromoot. Maar dan wel met een flinke kanttekening: ze zijn nep. Nog regelmatig kun je gachapon vinden die “namaak” gebruikte onderbroeken verkopen. Voor een paar euro kun je een onderbroek uit de automaat trekken die zo gemaakt is dat het lijkt alsof deze gedragen is. Dit kan door synthetische geuren toe te voegen, vlekken en andere kunstmatige gebruikssporen.

Dat zegt niet dat er helemaal geen vending machines meer zijn waar je wel échte, gebruikte onderbroeken kunt vinden. Want zoals deze video laat zien zijn er – als je maar hard genoeg zoekt – nog altijd plekken in Japan waar je dit nog tegenkomt.

Ze staan alleen zeker niet op elke straathoek, en worden ook echt niet als “normaal” beschouwt. Sterker nog, ook in Japan worden dit soort zaken nog altijd als vreemd en pervers bestempelt. Het is echt voorbehouden voor hen met een specifieke fetisj.

Gek Japan

Hoewel het uiteraard vrij bizar is dat er wel degelijk dit soort automaten bestaan is het verkopen van gebruikte onderbroeken an sich niet voorbehouden aan Japan alleen. Er is namelijk een behoorlijk grote, wereldwijde, markt voor dit soort fetisj voorwerpen. Met name online is er een levendige handel in allerhande (gebruikte) lingerie. Zo schreef o.a. Vice al over de populariteit hiervan, maar ook de gevaren.

Maar vanuit marketing perspectief is het natuurlijk extra spraakmakend als er nog even een extra randje gekkigheid aan het verhaal wordt meegegeven. De knipoog naar het “gekke Japan” dat we zo stereotyperend voorgeschoteld krijgen in de media lijkt ook nu weer gebruikt te worden voor wat extra commercieel gewin.

Tags:
Joyce
desushitimes@gmail.com

Joyce is de oprichtster van The Sushi Times en schrijft inmiddels al bijna 10 jaar over alles dat te maken heeft met Japan. Verder is ze gek op anime, gaming, Pokémon, Animal Crossing en alles dat kawaii is. Daarnaast is ze ook een fanatieke Japanse hobby chef, wat tot uiting komt op ProefJapan.com!

Geen reactie's

Geef een reactie